ไร้กลีบกุหลาบ : กลอนคติสอนใจ
๏ ตะวัน ยอแสง..................จำแลง นภา
ผ่องศรี
ใกล้ตรา
ราตรี......................รุจี จรัส ประภัสสร
ขอบฟ้า
ประจิม....................เปรมปริ่ม สีสัน บัญชร
สัญญาณ์
หน้าร้อน................สะท้อน ขอบฟ้า นภดล
๏ สิ้นสุด อุตส่าห์.................ภาระ
หน้าที่ อาชีวะ
ถึงแม้
ว่าจะ.........................ประสบ ขรุขระ ตลอดหน
ไร้กลีบ
กุหลาบ....................ยล(แต่)หนาม หยาบกล้า ระคน
ก็พอ
ผ่านพ้น.......................ชีวา ถนน ทนทาน
๏ ทบทวน หวนคิด...............ทำผิด พลาดบ้าง
อย่างไร ?
เหตุหา ไฉน
?......................แก้ไข ใคร่ครวญ ทวนฐาน
บทเรียน
เพียรพิศ.................ชีวิต จิตใจ ชัยชาญ
เอาประ
สบการณ์..................เสมือน อาจารย์ อัญชุลี
๏ เรียนรู้ อะไร ?...................จากใคร
ได้บ้าง หรือเปล่า ?
อย่ามัว
มึนเมา......................เอาแต่ ถนัด บัดสี
กามา
วิสัย...........................หลงใหล ไม่หนุน คุณมี
ล่อลวง
ฤดี...........................ให้เสีย สติ ศีลธรรม
๏ เวลา ผ่านไว.....................อย่าให้
ผ่านไป เสียเปล่า
กิจผอง
ของเรา.....................จงเอา ใจใส่ ให้สำ-
คัญทุก
ๆอย่าง.......................เพราะต่าง สร้างวิ บากกรรม
บาปหนา
อย่าทำ....................กุศล กลพร่ำ บำเพ็ญ
๏ รชนี ทีไร.........................จะได้
นิทรา ตาหลับ(รชนี=กลางคืน)
ตราบใด
ตายดับ.....................ใจกลับ ไม่กลัว ทั่วเห็น
บุญทาน
ที่ทำ........................น้อมนำ งามพบ สงบเย็น
กำเนิด
เกิดเป็น.......................ว่างเว้น ทุคติ วิบูล ฯ
๒๑ มีนาคม
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น