รักอย่างไร ? : กลอนจรรโลงใจ
๏ หนาวไหม ? คนดี.................จะคลี่
ผ้าห่ม รมย์ให้
ตระกอง
กอดไว้.......................เพื่อไอ กายอุ่น กรุ่นสนอง
ฝนเนา
เช้านี้...........................เมฆี มีคละ ฟ้าครอง
บังสูรย์
บูรณ์ส่อง......................เสียจน หม่นหมอง นองนภา(บูรณ์=เต็ม)
๏ แม้ไม่ สาดแรง....................แต่แสง
เรืองรอง ก่องสม(ก่อง=สว่าง)
แม้ไม่
มีลม..............................หนาวเย็น ระดม โถมถา
แม้เพียง
เคียงกาย....................." รัก
" ถ่าย เทอุ่น อุรา
แม้ไร้
วาจา..............................ภาษา(กาย) สื่อรัก ภักดี
๏ มิเห็น
แก่ตัว.........................คือหัว ใจสื่อ ใครรัก
เอาใจ
ใส่ฝัก.............................พิทักษ์ เพียงพ้อง ซ้องศรี
ร่วมทุกข์
ร่วมสุข........................ร่วมปลุก ปลอบโยน ปรนมี
ยามยาก
ไม่หนี..........................ยามมี ยินดี แบ่งปัน
๏ ระยะ เวลา............................สถา
นการณ์ ขันคับ
คือคำ
ตอบกลับ.........................รองรับ "
รักแท้ " / แค่หรรษ์ ?
" รัก " นี้
มีค่า............................หรือว่า (แค่)หวังมา สนุกกัน ?
ตัวใคร
ตัวมัน.............................หลังผ่าน สัมพันธ์ นันทา
๏ อยากเป็น เจ้าของ...................อยากครอง
ลองลิ้ม ชิมรส ฯลฯ
มากมาย
ไปหมด.........................ชวนสลด ลดทอน ปรารถนา
ลมๆ
แล้งๆ.................................ตกแต่ง รักแจง วาจา
เป็นตาม
ประสา...........................คนบาป หยาบช้า สามานย์
๏ อย่ามัว เพ้อฝัน.......................ชีวัน
นั้นต่าง ละคร
ใจคน
ซับซ้อน............................ความคิด ยอกย้อน คลอนขาน
รักแล
แพร่หลาย.........................แค่ " คล้าย
" (แต่)ไม่ใช่ สัจการ
คู่เคียง
เรียงลาน..........................พบพาน เพียบแต่ (เห็น)แก่ตัว ฯ
๔ มีนาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น