สัตว์-มนุษย์ : กลอนแปด

สัตว์-มนุษย์ : กลอนแปด

๏       ธรรมชาติ สัตว์ป่า เดรัจฉาน               ให้อาหาร บาลสู่ อยู่อาศัย

จักจงรัก ภักดี มีเยื่อใย                               แม้ไม่ได้ ไกลห่าง จางจืดจล

๏       ศีลธรรม์ จรรยา กุศลจิต                    ไม่รู้คิด เข้าใจ ในเหตุ-ผล

ธรรมวิถี ดี-ชั่ว มืดมัวมน                              สุดสอนสน ดลใจ ให้คะนึง

๏       มือใครยาว สาวได้ ใคร่สืบสาว            ใครแข็งแกร่ง แรงกร้าว เร่าร้ายถึง

มีแต่ " กู-ของกู " อยู่ตราตรึง                       อย่างลึกซึ้ง บึ้งจิต นิตยา

๏       ในโลกนี้ มีแต่ แค่มนุษย์                    ปัญญาสูง ใจสุทธิ์ รุดศึกษา

ขัดเกลาจิต นิสสัย ประไพภา                        ละตัณหา อกุศล กมลไกร

๏       ตระหนักถึง ศีลธรรม เลิศล้ำถ่อง          จรรย์ครรลอง ครองตน พ้นสาไถย

กตัญญู กตเวที มีวินัย                                 คิดเองได้ ไม่โดน สนตะพาย ฯ

๑ ตุลาคม ๒๕๕๕