โลก-คน ไม่เคยเปลี่ยนแปลง : กลอนคติสอนใจ
๏ ฝนหลั่ง ตั้งแต่ รุ่งเช้า..............ทำเอา
บรรยากาศ สลัว
มนมืด ขมุก
ขมัว........................ไปทั่ว ทิศา พนาดอน
๏ อากาศ หนาวเย็น เป็นใจ..........ชวนให้
ไม่อยาก พรากถอน
วิจิตร นิทรา
อาวรณ์.....................ซุกหมอน แสนสุข สบาย
๏ มวลอา กาศหนาว
เข้ามา..........ปะทะ วัสสา สยาย(วัสสะ=ฤดูฝน)
เมฆคลุม ฟ้าหมด
จรดปลาย..........กลั่นสาย น้ำฝน หล่นริน
๏ โลกนี้ มิเคย เปลี่ยนไป.............ใจคน
ยลไม่ ผันผิน
กิเลส ตัณหา
ราคิน......................ครองจิน ดาป ฐมมูล
๏ ประสบการณ์ ปุราณ บัณฑิต.......อุทิศ บทธรรม์
กันสูญ
สั่งสอน อนุชน
ผลคูณ....................เกื้อกูล ค้ำนำ ชีวี
๏ จงใช้ ให้เป็น ประโยชน์.............วิญญาณ์
ปราโมทย์ สดศรี
สมบูรณ์ สุขะ
ทวี..........................ไม่มี เทวษ เภทภัย
๏ อย่าดู แคลนว่า โง่งม................ชื่นชม
ความทัน สมัย
รักทำ ตามอำ
เภอใจ.....................จะไร้ ซึ่งสุข ทุกข์ตรม ฯ
๙ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น