เทียนไข ในความมืด : กลอนเจ็ด
๏ ทินกร รอนรงค์ ลับดงแล้ว นกเนือย เจื้อยแจ้ว
แว่วจบเสียง
ราตรี คลี่คลุม
นุ่มนวลเคียง เหลือเพียง เมียงไพร
ในมืดมน
๏ จุดเทียน เปลี่ยนแปลง
แสงจรส เรืองปลด ลดเปลื้อง
เคืองขัดสน(จรส=สว่าง)
นารา
รัศมี ทีปดล เยี่ยมยล วิเศษ เวทนา(นารา=รัศมี)
๏ ขอเป็น เทียนไข ในความมืด ดงพรืด ครืดดำ สำมะหา
เปลวไฟ ให้แสง สำแดงดา เหมือนให้
ดวงตา สาทิสมี(สาทิส=เหมือนกัน)
๏ ขอถ่าย ทอดธรรม อันล้ำเลิศ ประเสริฐ เสริมส่ง
ธำรงศรี
ศึกษา ปฏิบัติ
ศรัทธาดี ชีวี
พิสุทธิ์ พุฒสราญ(พุฒ=เจริญ)
๏ ดั่งเทียน ต่อเทียน เจียรจรัส ศีลสัตย์
พัฒนา สุธาศานติ์(สุธา=น้ำอมฤต)
ขจัด มลทิน ราคินมาน ภิบาล
พันเลิศ พรึงเพริศเอยฯ(พันเลิศ=เลิศยิ่ง)
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น