กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2555

คือคน พิมลมาน : กาพย์ยานี ๑๑

๏ ประดุจ ดั่งชลธาร์................ในยามครา ฟ้าขาดฝน

สาทร สาธารณ์ทน...................พ้นทุกขะ สะคราญใจ(สาทร=เอื้อเฟื้อ)

๏ ประหนึ่ง สกุณา...................สรรค์ชีวา ป่าสดใส

สีขน ยลพิไล...........................เสียงไพเราะ เสนาะอุรา

๏ อนึ่ง อโณทัย.......................ตราตรึงใจ ให้อุษา(อุษา=แสงเงินแสงทอง)

สันสี โศภิตา............................จรรโลงหล้า ปัถพี(โศภิต=งาม)

๏ ปานว่า ศศิธร.......................รัชนีกร บวรศรี(ศศิธร,รัชนีกร=พระจันทร์)

ตรูตา ยามราตรี.........................จำรัสมี รุจิรา(ตรู=งาม,จำรัส=รุ่งเรือง,รุจิรา=สว่าง,งาม)

๏ คือคน พิมลมาน....................กุศลสาน ศีลหรรษา

พิพัฒน์ สัตยา...........................ละกิเลส เจตน์ราคิน

๏ คือคน ทนชีวาตม์...................เหนืออำนาจ มาด ฉลฉิน

สุจริต จิตรินทร์...........................ภิญโญภาพ ปลาบปลื้มพงศ์(จิตรินทร์=จิต+อินทร์,ภิญโญภาพ=ความยิ่งขึ้นไป)

๏ คือคน พ้นสาไถย....................ผ่องอำไพ มิไหลหลง

พ้นโลกย์ เศร้าโศกปลง.................ธำรงสัจจ์ ปราศพิรุธ

๏ คือคน ล้นน้ำใจ........................เอิบอิ่มใส บริสุทธิ์

ควรค่า เป็น" มนุษย์ ".....................ใจสูง-สุทธ์ อุตมา ฯ(อุตม=อุดม)

๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันศุกร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2555

คือคน พิมลมาน : กาพย์ยานี ๑๑

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น