อวดเก่ง : โคลงสี่สุภาพ
๑.ย่ำค่ำอำลาแล้ว.............สุริยัน
หอมพญาสัตบรรณ............กลิ่นฟุ้ง
กำจรทั่วพนาสัณฑ์.............คันธ์ส่ง
คงอยู่สุคนธ์คลุ้ง.................ล่วงล้ำยามสอง
ฯ
๒.กลิ่นใดๆกรายกล้ำ...........ไป่เห็น
พญาสัตบรรณเป็น...............เอกแท้
หอมชื่นสี่คืนเข็น..................จึงสงบ
" จำกัด "มีทั่วแม้................แต่ต้นพฤกษา
ฯ
๓.ก่อการย์สำเร็จได้...............ชวนหลง
คิดว่าสามารถทรง..................เยี่ยมแท้
ยโสโอ่ทะนง.........................องค์อาตม์
ประมาท
นฤนาทแล้...............แผ่ห้วงหฤทัย ฯ(นฤนาท=การบันลือ)
๔.ลุแก่อำนาจให้....................อหังการ
อวดเก่งกาจสามานย์..............ชั่วช้า
ยกตนใหญ่ใจพาล...................ข่มเพรื่อ
หลงเลิศประเสริฐกล้า...............หยุดพร้อมพิพัฒน์
ฯ
๕.เชื่อมั่นเกินเพลินให้...............พาลผิด
กรรมก่อเพาะวิกฤติ...................พลาดพลั้ง
เสียหายก่ายกองติด..................ตามตัด
ประโยชน์สูญสาบยั้ง.................สะดุดล้ำจำเริญ
ฯ
๖.ทุกสิ่งย่อมมีข้อ.....................จำกัด
คนไม่สามารถขัด......................สัจจ์นี้
ผยองหยิ่งกำจัด........................งามเกิด
เสงี่ยมสงบสบชี้.........................ผ่านแล้พัฒนา
ฯ
๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น