ต่างจิตต่างใจ : กลอนแปด
๏ มัจฉามอง มัจฉา โสภาพักตร์ หนุ่มสุนัข รักสู่
สุนัขสาว
แร้งย่อมหลง แร้งทราม
งามเพริศพราว คางคกป่าว คางคก
ยกเลิศดี
๏ มัจฉาชอบ ชลธี อภิรมย์ สุนัขดม มูตรคูถ
พิสุทธิ์ศรี
แร้งกินซาก เน่าเหม็น
เช่นโภคี คางคกปี ติแก่งแย่ง
แมลงวัน
๏ สัตว์ทั้งหลาย สายพันธุ์ สันดานต่าง พอใจเหิน เพลินห่าง
แผกสังสรรค์
ใช้ชีวา หากิน
ถิ่นเดียวกัน ไม่สัมพันธ์ คบพ้อง
ข้องเผ่าพงศ์
๏ มนุษย์นั้น ผันแผก แตกต่างจิต อีกความคิด นิสสัย
ใคร่ประสงค์
ต่างแตกมี พฤติกรรม
เจตจำนง เหมือนแผกพงศ์
เผ่าพันธุ์ นันทนา
๏ โดยเฉพาะ พลพาล สันดานหยาบ มักทำบาป อัปรีย์
วิหิงสา
ฉลฉ้อจิต เบียดเบียน
เสี้ยนอาชญา ให้คบหา สาธุชน
จนใจเอย ฯ
๒ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น