กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันจันทร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2555

ชีวีพิการ : กาพย์ยานี ๑๑

๏ สิ่งที่ กายต้องการ...............คืออาหาร การนอนหลับ

เสื้อผ้า อาภรณ์รับ......................กับอากาศ สะอาด-ยา

๏ แต่ใคร ไม่รู้คิด....................ตามใจจิต ติดตัณหา

มักง่าย ไม่นำพา........................ต่อกายา อนามัย

๏ กินไป ตามใจปาก................กลิ่นรสอยาก กระชากไส

คุณค่า หาใส่ใจ..........................สะสมภัย แก่กายตน

๏ หลับนอน มักผ่อนผลัด...........สารพัด เหตุขัดสน

งานการ-สังสรรค์คน.....................จนกามกิจ ติดบันเทิง ฯลฯ

๏ แส่หา ทะยานอยาก................โลภกระชาก โลกย์ลากเหลิง

มี-เป็น เต้นกระเซิง.......................เพลิงกิเลส เวทนา

๏ ร่างกาย ถูกใช้ผิด...................ค่อยวิปริต พิษภัยถา

สุขภาพ ราบพนา-.........................สูญ;โรครุม กลุ้มเร่าลาม

๏ ผลของ ความประมาท..............คือพินาศ อาพาธขาม

จึงมา พยายาม..............................ตามสุขะ อนามัย

๏ กลัวตาย ไม่เป็นสุข..................มีแต่ทุกข์ ลุกลามไถย

หัดสะกด อดกลั้นใจ........................ไม่สำเร็จ เหตุสันดาน

๏ เข้าวัด ปฏิบัติธรรม....................ทิศมืดดำ บาปกรรมผลาญ

ชีวี เหมือนพิการ..............................เพราะใจพาล รานผลเอย ฯ

๓ กันยายน ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันจันทร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2555

ชีวีพิการ : กาพย์ยานี ๑๑

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น