จึงเวียนว่าย ตายเกิดเป็น : กลอนแปด
๏ เพราะติดอก โลกอิง อันยิ่งใหญ่ เพราะหลงใหล
ใคร่ศุภ รูปงามเห็น
เพราะติดรส อาหาร
ซาบซ่านเป็น เพราะเกลียดเหม็น
รักหอม น้อมจินดา
๏ เพราะชอบเสียง ไพเราะ เสนาะโสต เพราะปราโมทย์ กำหนัด
ในผัสสา
อันน่าใคร่ น่าปอง
จองวิญญาณ์ สืบสังสาร์ เวียนว่าย
ตาย-เกิด-เป็น
๏ เพราะโลภมาก อยากได้ ไม่สิ้นสุด เพราะไม่หยุด ก่อกรรม
กระทำเข็ญ
เพราะไม่รู้ สัจจา
พากระเซ็น ดั่งเดือนเพ็ญ เห็นดับ
เลือนลับลา
๏ หากปล่อยใจ ไปตาม ความแส่อยาก ทำตามใจ ไม่จาก
พรากตัณหา
จะหลุดพ้น กลกรรม
กฎธรรมดา บ่วงทุกขา อย่าหวัง
จงสังวร
๏ ต้องสู้คิด พิจา รณาสัจจ์ ต้องปฏิบัติ ตัดใจ
ในสิ่งหลอน
ต้องเอาจริง ยิ่งยวด
กวดขันคลอน จึงจักจร ถอนพ้น
วนวัฏฏ์เอย ฯ
๑๕
กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น