รักษาใจ : กลอนหก
๏ ยามเช้าตรู่
ดูเลือนลาง...............เดือนสิบย่าง กลางพรรษา
วลาหก
ปรกนภา.............................สุริยา จางตาจร
๏ พิรุณพา
พนาชื่น.......................ดินระรื่น สโมสร
ส่ำปักษา
อนาทร.............................สายลมอ่อน ซอนพุ่มไพร
๏ ดอกลั่นทม
ไร้พรมผลิ.................ไม่สดสี มิสดใส
มลทินถ่อง
หมองทั่วใบ......................ถึงยามไคล ผลัดใบคราญ
๏ กลิ่นป่าหอม หวนดอมดม..............อภิรมย์
สมสุขศานติ์
ป่าอุดม
ชมพิมาน...............................สุดเบิกบาน นันท์ระรวย
๏ เหมือนต้นไม้
ใบเก่าผลัด................ใหม่อุบัติ สะพัดสวย
จิตใจจำ
ต้องอำนวย.............................กำจัดขวย ทวยราคี
๏ รักษาใจ
ให้สงบ............................แม้ไม่พบ ประสบศรี
โลกรอบกาย
หลากไพรี.........................สิ่งบัดสี มีเกลื่อนกรม
๏ รักษาใจ
ให้แผ้วผ่อง.......................กิเลสหมอง กองทับถม
เห็นดาษดื่น
อย่าชื่นชม..........................กุศลข่ม ขจัดไป
๏ รักษาใจ
ให้มั่นคง...........................สิ่งยั่วยง อย่าหลงใหล
คนชั่วช้า
สามานย์ไช..............................ล่อหลอกไส หมายมอมเมา
๏ รักษาใจ
ให้เห็นแจ้ง.........................สิ่งเสแสร้ง ตกแต่งเขลา
หาความรู้
คุณาเนา.................................ลบโศกเศร้า ร้อนเร่าทรวง ฯ
๑๔ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น