กิเลสเป็นเหตุ โง่ : โคลงสี่สุภาพ
๑. กิเลสเปรียบดั่งคล้าย.................เมฆา
บังบดเดือนดารา..........................ทั่วฟ้า
เสมือนดั่งลมพา...........................ประทีป
เรืองดับลับเจิดจ้า.........................สาบไร้ไคลเห็น
ฯ
๒. กิเลสเป็นเหตุให้.......................โง่เขลา
คิดอ่านปัญญาเบา........................เคร่าแท้(เคร่า=คอยท่า)
จิตใจไพล่โฉดเผา........................สุจริต
สติเถื่อนเลือนแล้..........................เสื่อมสิ้นภินทา
ฯ
๓. ราคะปรากฎกล้ำ.......................กำหนัด
ตรองไตร่ใคร่ครวญสัจจ์.................ขัดข้อง
สัมมาปฏิบัติ................................มืดบอด
กามแกร่งแรงเกลือกก้อง................ดูดรั้งดังกระแส
ฯ
๔. โทสะอุระร้าย...........................ไฟปาน
ฮึกเหิมเกริมหักหาญ......................กรานห้าว(กราน=ไฟ)
สติพิบัติผลาญ.............................สำนึก
ตรึกตรอง
ศีลธรรม์จรรยาอ้าว........................แผกเพี้ยนเธียรวิถี
ฯ
๕. โมหะมลายเรื้อ.........................ทัศนีย์
ผิด-ชอบ-ชั่ว-ถูก-ดี........................พร่องรู้
การศึกษาก็มี................................กลับโง่
ทำชั่วมัวเมาทู้...............................โทษทึ้งทัณฑ์ถม
ฯ(ทู้=ยอมอยู่ใต้อำนาจ)
๖.
ภัยเภทกิเลสร้าย.........................ใคร่ครวญ
มิใช่ในสำนวน...............................เนื่องไคล้
ตรวจตราจิตใจทวน........................ธรรมถ่อง
ขจัดขัดเกลาไล้.............................อย่าให้มัวหมอง ฯ
๒๐ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น