นรก-สวรรค์ : กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
๏....................................พร่างพราย
สายฝน
ดอกปีบ
ร่วงหล่น..............บนทาง วิถี
ไกลห่าง
ลางเลือน............ฝนเฟือน ทัศนีย์
วสันต์
ปีนี้........................พร่องมี พิรุณ
๏.....................................เสียงฝ่า
ห่าฝน
ดังกึก
ก้องจน...................โสตวน วายวุ่น
มองฟ้า
พร่าขาว................มองราว เกื้อคุณ
ให้โลก
โศกสุญ.................หนุนชี วีชน
๏......................................โลกมี
เหมันต์
อุษณะ-วสันติ์.....................เวียนวาร พานผล
มีดิน
มีน้ำ..........................จำรัส-มืดมน
เสมือน
ใจคน......................ล้นทราม-งามมี
๏........................................จึงได้
มาเกิด
บนภพ
สบเพริศ...................ประเสริฐ เทิดศรี
แลพาน
พบชั่ว.....................เกลือกกลั้ว ไพรี
โรคหลาก
ลำบากมี...............ทุกวี่ ทุกวัน
๏.........................................แม้นมาด
ปรารถนา
มุ่งหมาย
เทพา......................พรหมา สวรรค์
จงขัด
เกลาใจ.......................ให้พ้น มลพันธ์
ชั่วหลาบ
บาปลั่น...................หมั่นทำ ความดี
๏..........................................ทุจริต
จิตฉล
แม้แต่
ภพคน.........................ยังพ้น วิถี
อสูร-เดรัจฉาน........................เปรต-มาร-อเวจี
ผลกรรม
ย่ำยี.........................โทษที่ สามานย์ ฯ
๒๔ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น