เป็นกลาง : กลอนดอกสร้อย
๏ เป็นเอ๋ย เป็นกลาง ใช่อยู่ ระหว่าง
ดีกับชั่ว
ไม่เข้า ข้างใคร
ให้หมองมัว ส่วนตัว ต้องตัด
กำจัดไป
๏ ไม่กลาง ระหว่าง ดำกับขาว ค้างคาว นก/หนู
ดูสงสัย ?
เค็ม/จืด ? ชืดกร่อย
ปล่อยปละไป โพล้เพล้ เฉไฉ ให้ละวาง
๏ เป็นกลาง ตั้งอยู่ ในกุศล ตัวตน ของตน
พ้นขัดขวาง
ศีลธรรม์ จรรยา
สาธุทาง สุจริต จิตกว้าง
อย่าร้างไกล
๏ ยึดข้อ เท็จจริง ถือสิ่งสัจจ์ ต้องตัด เอนเอียง
เลี่ยงสาไถย
มิจฉา อคติ ดำริไตร ไม่ให้ ใกล้มี ฤดีมล
๏ ถือความ ถูกต้อง ปองที่ตั้ง ระวัง สั่งเภท
ด้วยเหตุผล
ให้คุณ ให้โทษ ตามกฎกล คือคน ยลเห็น " เป็นกลาง " เอยฯ
๒๕ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น