รัก หรือ หลง ? : อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๏ สายัณห์ วสันต์ยาม...............รวิวาม
อร่ามศรี
มานพ
อนงค์มี...........................รติชื่น ระรื่นชม(รติ=ความรัก)
๏ เดินเคียง เลาะเรียงห้วย.........รุจิสวย
ระรวยสม
ดอกรัก
สลักรมย์........................หฤทัย สยายบาน
๏ ใครเล่า
จะล่วงรู้....................ทวิสู่ อุราศานติ์ ?
หรือแหลก
แพรกราน....................ทรมาน ผลาญมน ?(แพรก=แตกแยก)
๏ นอกจาก ประจักษ์จิต..............สุจริต
สฤษฏ์ผล ?
หรือทราม
ตะกลามซน...................ตะกละรา คะราคี ?
๏ รักหลอก ฤ หยอกเล่น
?..........กวะเช่น กะเสน/ผี(กวะ=ราวกับว่า,เสน=ลิงเสน)
สมพอ
มิรอรี..................................ทรพี นิราพงศ์(นิรา=จากไป)
๏ รักง่าย
จะหน่ายไว....................เพราะฤทัย ไผลหลง
หล่อสวย
เงอะงวยงง.......................สุญจรรย์ ครันไคล
๏ ถูกลวง
ก็ล่วงรู้.........................รติอยู่ มิรู้ไหล
ขาดเจอ
จะขาดใจ...........................ปฏิพัท ธะรัดรึง
๏ รักจริง
มิกลิ้งกลอก....................สฐลอก สมานซึ้ง(สฐ=ล่อลวง)
รู้ค่า
คุณาจึง................................... ถิระดาล นิรันดร (ถิร=มั่นคง)
๏ ศึกษา
หทัยสำ..........................พฤติกรรม ประจำสร
ดีแท้
และอาทร................................ผลิรัก พิภักดิ์เทอญ ฯ
๒๒ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น