Google
คนโง่ : กลอนดอกสร้อย
๏ คนเอ๋ย คนโง่ ชอบเฉโก ทุจริต
เป็นมิจฉา
บ่ภักดี มีวินัย
ไร้ปัญญา บ่รักษา ครรลองธรรม
ทำตามใจ
๏ ยามวัยเรียน ไม่พากเพียร เธียรศึกษา พัฒนา ความนึกคิด
จิตพิสัย
เพิ่มทักษะ ความสามารถ
วิลาศไกร กีฬาให้ กายแข็งแกร่ง
แหล่งพลัง
๏ คบคนชั่ว มั่วเป็นมิตร คิดไขว่ชั่ว กล้ำเกลือกกลั้ว
อบายมุข สุขใฝ่ฝัง
รักทะเลาะ ก่อวิวาท
พินาศพัง ผู้ใหญ่วอน ย้อนชิงชัง
ดั่งควายวัว
๏ เอาแต่เล่น เป็นกิจวัตร หัดเหลวไหล หน้าที่ไถย
ใคร่ปล่อยปละ ละเลยหัว
เอาแต่เที่ยว
เชี่ยวแต่เล่น เช่นเมามัว เข้าพันพัว การพนัน
สรรเสพย์ยา
๏ ใคร่แส่สู่ หาคู่ครอง ลองเพศรส อนาคต หมดมอดไหม้
ไร้กังขา
สนุกใจ ไปวันๆ
บั่นเวลา ใช้ชีวา ไร้ค่าคุณ
จุนเจือจาน
๏ มักโกหก พกลมว่า ชาญฉลาด คนขยาด เลิกเชื่อถือ
ล่ำลือขาน
มักเบียดเบียน
เพียรสัมพันธ์ อันธพาล สร้างสันดาน
สามานย์ถ่อย ร้อยรึงใจ
๏ คนรังเกียจ เดียดฉันท์ยิ่ง สิ่งสกปรก อยู่ก็รก โลกแสลง
แช่งสาปไส
ตายก็นำ ความสุขท้น
คนดีใจ ไม่มีใคร เสียดายคน
ฉลโง่เอย ฯ
๑๙ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น