ปลายธูปเปลวเทียน : กลอนเจ็ด
๏ สิ้นภา ระวี ปัจฉิมวาร..................ณ
ศาล หลักเมือง เรืองรองแสง
ไฟฟ้า ประดิษฐ์
วิจิตรแจง.................ตกแต่ง ศาลหลัก ศักดิ์สิทธิ์ดล
๏ ปลายธูป เปลวเทียน เจียรจรัส........บุปผา
สารพัด สุทัศน์ท้น
กลิ่นธูป แสงเทียน
ว่องเวียนวน...........ปะปน คนธชาติ์ สุมาลี
๏ เด็กสาว เยาว์ใส วัยประถม.............พนม
มือไหว้ คล้ายสุขี
ตั้งอก ตั้งใจ
ไม่พาที.........................ยินดี ปรีดิ์เปรม เอมอุรา
๏ เปลวเทียน ส่องตา เป็นประกาย......แสงทอง
ทาบฉาย เน้นใบหน้า
เยาวมาลย์ คราญงาม
จำเริญตา..........ท่ามกลาง อนธการ์ แห่งราตรี
๏ พักตรา ดรุณี
ดูบริสุทธิ์..................ผิวพรรณ ผ่องผุด วิศรุต ศรี(วิศรุต=ปรากฏ)
อาภรณ์ ขาวพร่าง
ขจ่างพีร์.................ท่ามกลาง รัศมี วิภาพรรณ
๏ ขอจง ประสิทธิ์ การศึกษา..............รอบรู้
วิทยา ชีวาสันติ์
ถึงพร้อม
พฤฒิ ศีลธรรม์.....................คลาดแคล้ว แผ้วพาน ภยันตราย(พฤฒิ=ความเจริญมุ่งคั่ง)
๏ สำนึก ตรึกไตร
ในหน้าที่................สมัคร รักดี มิรู้หาย
สุจริต ซื่อตรง
ธำรงดาย.....................มิพ่าย มิแพ้ แก่บาปปวง
๏ ลาภยศ สรรเสริญ
จำเริญสู่.............ใครเห็น เอ็นดู คู่แหนหวง
เหินห่าง ทรชน
คนหลอกลวง..............ดุจสรวง สวรรค์ สุขสันติ์เทอญ ฯ
๑ สิงหาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น