กฎแห่งกรรมเกินคาดเดา
: กลอนหก
๏ ตอนบ่าย ภายใต้ เมฆหม่น...............หากไร้
สายฝน หล่นฝอย
เมฆเทา เอาแต่
เลื่อนลอย...................เคลื่อนคล้อย ผ่านไป ผ่านไป
๏ นายัง ขาดน้ำ
ย้ำขัง........................ข้าวยัง มิรู้ (จะ)รอดไหม ?
ทุนรอน ทอนแรง
ลงไป.......................จะได้ หรือไร้ ผลคืน ?
๏ เสียงดัง ข้างบ้าน
ด่าทอ..................ผัวหนอ บ้าบอ ระรื่น
เล่นพนัน บั้งไฟ
ไม่ฟื้น........................ลูกขม เมียขื่น กลืนกิน
๏ รวยหลาย ใครเร่า
เฝ้ารอ.................สุขใจ ใครก็ ถวิล
แต่การ ชาญมี
ชีวิน............................เกินลิ้น จินดา อาลัย
๏ ที่ว่า ชะตา
ลิขิต............................ถูก-ผิด จริงแท้ แค่ไหน ?
ผลกรรม ทำเรา เท่าไร
?.....................ผลใด มิใช่ เพราะเรา(ทำเอง) ?
๏ คิดใคร่ ไม่แคล้ว
เป็นบ้า..................ธรรมชาติ สัจจา อย่าเฝ้า
เกินจะ สามารถ
คาดเดา......................ของคน มนเมา มายา
๏ กิเลส ตัณหา
ขจัด..........................สมาบัติ ขัดสี พิษฐาน์(พิษฐาน=มุ่งหมาย)
เบื้องต้น ดลดาล
ปัญญา......................แก่กล้า ปรากฏ พรตพร
๏ เมื่อยัง โง่เขลา
เบาสติ....................ควรสิ เชื่อศาสน์ ปราชญ์สอน
บาปชั่ว หยาบช้า
ละทอน.....................ไร้เหือด เดือดร้อน บวรเอย ฯ
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น