โลกใยไร้สันติ ? : กลอนคติชีวิต
๏ ดอกตะขบ สีขาว.................บานราว กับไม่
รับรู้
ว่าหน้า
ฝนฤดู.........................ปีนี้ เข้าสู่ คราวแล้ง
ยังคง
เร่งผลิต.........................วิจิตร ผลพี สีแดง
กิ่งก้าน
สะคราญแต่ง................ไกวแกว่งลู่ สู้แรงลม
๏ ฟ้าใส ไร้เมฆ......................รจเรข
อุษา หน้าฝน
รุจี
สุริยน...............................โผล่พ้น ขอบฟ้า โสภาสม(รุจี=แสง)
คนไม่
มีทุกข์..........................คงสุข กับการ ชื่นชม
(ส่วน)คนที่
ระทม....................(คง)ไม่มี อารมณ์ รมณีย์
๏ ชีวิต คนเรา........................ยังคง
เหมือนเก่า คราวอดีต
จินดา
จารีต............................กรีดกราย ไปตาม วิถี
สัญชาต
(ตะ)ญาณ...................(หา)ใช่การ ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี
ทำให้
โลกนี้...........................ไม่ใช่ โลกที่ สันติธรรม
๏ จนกว่า
จะรู้จัก.....................หลักบาป-บุญ-คุณกุศล
รักษา
กมล.............................ให้พ้น หยาบช้า ถลำ
จนกว่า
จะเชื่อ.........................จะเอื้อ ตามกฎ แห่งกรรม
ชีวี
ชี้นำ.................................วิริยะ กระทำ กรรมดี
๏ โลกจึง จะสงบ....................จึงพบ
กับการ สันติ
ประเดิม
เริ่มริ..........................ทำตน วิมล กุศลศรี
ละเว้น
ความชั่ว.......................ไม่เห็น แก่ตัว ทั่วมี
ตลอด
ชีวี...............................สุขี สิริ นิรันดร์ ฯ
๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น