กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันจันทร์ที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2557

ธรรมชาติช่างน่าอัศจรรย์ : กลอนคติเตือนใจ

๏ เพิ่งย่าง ข้างแรม.................อรุณแจ่ม จรัสสว่าง

เดือนคล้อย ลอยคว้าง..............ณ ต้นทาง ทิศปัจฉิม

อาทิตย์ อ่อนโยน.....................โดนหมอกพราง ลางเลือนพิมพ์

ขอบฟ้า ขยิ่ม..........................ดั่งอิ่มเอม เปรมปรีดา

๏ (ยาม)สายร่ำ สายลม............พัดแพร่พรม ชโลมพิศ

พนัส พิจิตร.............................ประสิทธิ์เสียง เพรียงพฤกษา

บรรเลง เพลงร้อง.....................ดังแซ่ซ้อง ก้องกัษณา(กัษณ=ขณะ)

ภิรมย์ สมญา...........................ธรรมชาติช่างน่า อัศจรรย์

๏ คือสัจ ทัศนีย์.......................เหนือสิ่งที่ คนเคยสร้าง

พิมล ผลพร่าง..........................เยื้องเหยาะย่าง แต่(ในความ)หวัง-ฝัน

สิ่งที่ คนทำ.............................ฤาเลิศล้ำ แลสำคัญ ?

(เช่น)ยกกร่าง อ้างกัน................ดั่งคนนั้น ปาน อมร

๏ แค่จิต นิสัย..........................ของคนไซร้ ยังไม่อาจ

สลัด ปัดกวาด...........................ให้พิลาส ปราศทุกข์ร้อน

แค่การ กระทำ...........................ก็เสื่อมซ้ำ ต่ำทรามซอน

หยาบช้า อาทร..........................(ตัว)ตนกัดกร่อน บ่อนทำลาย

๏ ธรรมชาติ ของชน...................ดูมืดมน รนทุจริต

ชักพา ชีวิต................................สู่วิกฤติ ชิดฉิบหาย

สำทับ ซับซ้อน...........................รุ่นเก่าก่อน รอนดับตาย

รุ่นใหม่ มิวาย..............................ระหายย่ำ ซ้ำรอยเดิม ฯ

๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๗

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันจันทร์ที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2557

ธรรมชาติช่างน่าอัศจรรย์ : กลอนคติเตือนใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น