ประเทศที่มีแต่ปัญหา : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏ .............................ประชา ทั้งหลาย
ชื่นชม
งมมาย...............หลงใหล ไสยศาสตร์
เกียจคร้าน
งานทำ.........ช่ำเล่น เช่นราช
ตามใจ
ไม่ขาด..............ปราศระเบียบ วินัย
๏ .............................เด็กไร้
ใฝ่เรียน
กำหนัด
หัดเพียร............ชั่วช้า สาไถย
น้อยนัก
รักดี..................มากมี จัญไร
ครูก็
พอใจ....................ใคร่สุข แต่ตน
๏ ..............................สิ่งชั่ว
ยั่วยุ
แพร่หลาย
ผายลุ............ล่วงหา อกุศล
แหล่งอบาย
(ยะ)มุข........คลุกไคล้ ใกล้คน(ไคล้=เล่ห์กล)
ทุกท้อง
ถนน.................ล่อรน สนใจ
๏ ...............................ทุจริต วิถี
ปานประ
เพณี.................ไม่ว่า ที่ไหน
ข้าราช
(ชะ)การ..............ชำนาญ ชาญชัย
เอกชน
กลไก..................ชอบใช้ ใฝ่เชียร(เชียร=เก่ง)
๏ ................................การเมือง
เฟื่องฟุ้ง
คนชั่ว
มั่วมุ่ง....................ทุจริต คิดเพี้ยน
โฉดฉ้อ
บริหาร.................สามานย์ สานเวียน
อัปรีย์
มิเปลี่ยน.................ผลาญเหี้ยน แผ่นดิน
๏ .................................กระบวนการ
ยุติธรรม
ขาดความ
เป็นธรรม...........ระยำ ทรามวิ่น
เงินนำ
อำนาจ...................สามารถ ตัดสิน
ขาว-ดำ
ตามจินต์...............ระบิล บรรลัย
๏ ..................................สิ่งแวด
ล้อมเล่า
ทำลาย
กันเข้า...................คิดเอา แต่ได้
บุกรุก
ป่าสงวน...................ทั่วถ้วน กันใหญ่
ตะกลาม
ตามใจ..................สร้างภัย ร้ายพี
๏ ..................................สารพัน
ปัญหา
เหลือการ
พรรณนา..............ในประ เทศนี้
หนทาง
แก้ไข.....................ยังไร้ ไม่มี
ทุกวัน
ทวี..........................กลียุค ทุกข์เอย ฯ
๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น