พักกายใจให้สงบ : กลอนแปด
๏ สุริยา ลาลับ
กับยอดไม้...................สนธยา มาย้าย ไล่แสงสูรย์
ดาริกา ดารดาษ
กลาดเกลื่อนกูล...........บริบูรณ์ ทูนทัศน์ รัตติกาล์
๏ กว่าสิบคืน สิบวัน
กันดารฝน.............ป่าแห้งย้อน ร้อนยล รนผัสสา
ไร้สัญญาณ ครรลอง
ของเมฆา..............อนิจจา นาข้าว เริ่มร้าวราน
๏ การเมืองกรุ่น วุ่นวาย
กลายสงบ.........ถูกสยบ ตบเท้า โดยเหล่าทหาร
เหมือนหญ้าถูก หินทับ
กลับทนทาน........รอคอยวาร หินพ้น โผนพลุ่งพี
๏ เศรษฐกิจ ทิศทาง
ลางเลือนถ่อ..........การเมืองก่อ ทุจริต ผลิตหนี้
สถานการณ์ นั้นดู
ไม่สู้ดี........................ประชาชี หนี้หลาย ไร้เงินออม
๏ สภาวะ โลกร้อน
ซ้อนวิกฤติ................โรคระบาด อนาถพิษ ภัยปิดล้อม
ธรรมชาติ บัดนี้
กาลีกรอม......................(เพราะ)คนไม่ยอม อภิบาล (จึง)พานภยา(ภย-=ภัย)
๏ ข้อสารพัด ขัดสน
กังวลจิต..................ต้องหยุดคิด เข้านอน พักผ่อนหนา
การรู้จัก หลักกรรม
เวล่ำเวลา...................เป็นกุศลา ประเสริฐ ล้ำเลิศแล
๏ นอนเพียงพอ ก่อให้
กายแข็งแกร่ง........เกิดเรี่ยวแรง กำจัด วัฏฏ์กระแส
จิตธำรง คงมั่น
มิผันแปร..........................ยากพ่ายแพ้ แก่กิเลส เจตจำเนียน
๏ ปลงปล่อยสุข-ทุกข์สิ่ง
ทิ้งทุกอย่าง........ละ-เลิก-วาง ล้างคิด ประดิษฐ์เขียน
สู่ห้วงแห่ง นิทรา
สงบเธียร.......................ท่องภวังค์ พร่างเพียร พิเชียรเอย ฯ
๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น