ช้างเร่ร่อน /
ร่อนเร่ช้าง : กลอนแปด
๏ ริมถนน หนทาง กลางนคร แดดแผดร้อน ย้อนเตือน
เดือนเมษาฯ
ชายกำยำ ล่ำสัน
เดินฟันฝ่า สองคนพา ช้างน้อย
ขายอ้อยนาน
๏ เที่ยวเร่ร่อน วอนเว้า ใครเขาช่วย เลี้ยงช้างด้วย เมตตา
น่าสงสาร
อ้อยสี่ชิ้น=ยี่สิบ รีบทำทาน ให้อาหาร มั่นใจ
ในผลบุญ
๏ มีรายได้ ขายอ้อย ไม่น้อยหน้า เดือนละกว่า ห้าหมื่น
ชื่นใจหนุน
ซื้อลูกช้าง แค่แสน
แสนคุ้มทุน หลอกขายบุญ หมุนเงิน
เพลิดเพลินใจ
๏ เร่ช้างเข้า เช้า-ค่ำ ตามถนน ช้างเลี้ยงคน /
คนเลี้ยงช้าง ? ช่างสงสัย
ชอบเอ่ยปาก "
รักช้าง " รักอย่างไร ? โซ่ล่ามใส่ ขอสับ
บังคับมา
๏ ช้างอาศัย ใบหญ้า เป็นอาหาร ไม่ต้องการ ควาญเลี้ยง
เคียงคู่หา
มีแค่คน มนพาล
ใคร่มารยา ช้างบังหน้า หาเงิน
เดินเร่ลวง
๏ คนซื้ออ้อย น้อยคิด พินิจนัก ทำแค่สัก แค่ซื้อ
ถือผลสรวง
หนุนก่อกรรม ทำเข็ญ
เป็นบาปควง ทารุณช้าง สร้างบ่วง
ล่วงเลยบุญ ฯ
๗ เมษายน ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น