รักเอย จำเลยความผิด : กาพย์สุรางคนางค์ ๓๐
๏ รักเอย......................จำเลย ความผิด
ทั้งที่
เป็นมิตร.................พาจิต พิสมัย
ก่อเกิด
สัมพันธ์...............สร้างสรรค์ สายใย
คล้องใจ
กับใจ................เข้าไว้ ด้วยกัน
๏ รักด้วย......................จิตสวย รวยริน
รักไม่ สุดสิ้น...................ขาดวิ่น ผินผัน
ละมุน
ละม่อม..................รายล้อม พร้อมพันธ์
สมาน
ฉันท์.....................ชีวัน สัญญา
๏ รักแล้ว.......................แกร่งแกล้ว
กำจร
เสพสุข
สโมสร.................อาทร รักษา
ทรงไว้
ซึ่งฤทธิ์.................อุกฤษฏ์ ศรัทธา(อุกฤษฏ์ =สูงสุด)
ประคิ่น
วินชา....................ปรารถนา สถาวร(ประคิ่นวินชา=บรรจง)
๏ รักเป็น.........................ปานเพ็ญ
พิสุทธิ์
ฤดี
อวิรุทธ์........................ผ่องผุด หยุดร้อน(อวิรุทธ์=ไม่ขัดข้อง)
สัมผัส
สุธา........................ทิพา อาภรณ์
อบอุ่น
สุนทร......................มิรอน โรยรา
๏ "เพราะรัก".....................ปรักปรำ
ตำหนิ
ถ้อยคำ
ดำริ........................ที่เขา กล่าวหา
เท็จ/จริง
สิ่งใด....................ไม่พิ จารณา
โทษรัก ชักพา.....................ปะทุกข์ ระทม
๏ "เพราะอยาก"..................อยากจิ มีรัก
ถูก/ผิด
คิดผลัก....................ฝักใฝ่ ใคร่สม
กาละ
เทศะ..........................เลยละ ปรารมภ์
มิเสาะ
เหมาะสม....................ข่มจิต ข่มใจ
๏ "เพราะเมา"......................เมามาย ในรัก
หัวปำ
หัวปัก.........................มักงง หลงใหล
ประมาท
ไม่เว้น......................ไป่เห็น เป็นภัย
ชอบทำ
ตามใจ.......................ไร้ระมัด ระวัง
๏
ทุกข์ใด.............................หาใช่ "เพราะรัก"
หากแต่ "ไม่รัก".......................ยักเยื้อง
เบื้องหลัง
ทำสิ่ง
อิงผิด............................ผลพิษ ชีวิตพัง
ทุกขา
ประดัง...........................สุขหวัง พังทลาย ฯ
๑๘ เมษายน ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น