ไม้นำทาง : โคลงสี่สุภาพ
๑. ราตรีคีตฟ้า.........................ข้างแรม(คีต=เพลงขับ)
ดาวสุกใสไวแวม.....................วับแพร้ว
ยังแสงสว่างเสียดแซม.............ทรงอยู่
หากแต่ตาบอดแล้ว..................มืดทั้งวัน-คืน
ฯ
๒. คนตาบอดพึ่งไม้..................นำทาง
ปัดป่ายซ้ายขวาพราง...............ย่างเยื้อง
สัมผัสสิ่งกีดขวาง....................อุปสรรค
ขวากขุมหลุมละเปลื้อง.............ปลอดพ้นภัยพาน
ฯ
๓. กฎเกณฑ์ กำกับกั้น............ปัญหา
วินัย ไขมรรคา........................ข้อห้าม
ระเบียบ เปรียบวัตรา................ปฏิบัติ
สวัสดิ์พิพัฒน์ข้าม.....................หน้าที่งานการ
ฯ
๔. ศีลวัตร เป็นเครื่องป้อง..........กันกรรม
ปิดช่องโฉดชั่วทำ.....................ล่วงใกล้
บาปจึงบ่ครอบงำ......................เงื่อนผิด
ชีวิต-จิตสะอาดไร้.....................กรมกล้ำตรำสนอง
ฯ
๕. กฎแห่งกรรมห่อนรู้.................ล่วงเห็น
เปรียบดั่งตาบอดเป็น..................พึ่งไม้
ศีลธรรมนำกฎเกณฑ์...................กำหนด
ฟันฝ่าวัฏฏะให้...........................กาจแกล้วกัณห์ไกล
ฯ(กัณห์=ดำ)
๖. จงมีศีลเป็นไม้........................นำทาง
ธรรมส่องรองเรืองราง..................พร่างแล้ว
ญาณทัสนะสะสาง.......................มืดบอด(ญาณทัสนะ=ความรู้ความเห็น)
กุศลผลบุญแพร้ว........................ภัทรพร้อมพรรลาย ฯ(พรรลาย=มากมาย)
กุศลผลบุญแพร้ว........................ภัทรพร้อมพรรลาย ฯ(พรรลาย=มากมาย)
๔ เมษายน ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น