กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพฤหัสบดีที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

สาธุชน : โคลงสี่สุภาพ

๑. คืนแห่งฝนพ้นผ่าน..............คลานไคล

สุตสู่อรุโณทัย.......................รุ่งเช้า(สุต=ไหลไป)

บนลานลั่นทมใบ....................ดอกหล่น

กลีบขาวมนยลเย้า..................เคร่าพื้นพสุพรม ฯ

๒. ดอกลั่นทมชมเคื้อ................คงขจร

ตกแต่งพนาดอน......................เฟื่องฟุ้ง

คราประคิ่นทินกร......................สรส่อง

เพรายิ่งพิงเพรื่อคลุ้ง..................อะคร้าวเสาวคันธ์ ฯ

๓. ดุจลั่นทมสมให้.....................พิไลเห็น

สุจริตจิตใจเป็น.........................สิ่งเคื้อ

ศีลไกรไป่กระเซ็น......................ตกต่ำ

สุคติสิริเรื้อ...............................รุ่งล้ำสัมฤทธิ์ ฯ

๔. ทุจริตขจิตไคล้.......................ใจขาม

กรรมก่อส่อสาบทราม...................สืบส้อง

วิบากดิฐติดตาม...........................สำส่อ

สนองขัดสนัดคล้อง......................ถ่องแท้แดสถล ฯ

๕. กลแห่งกรรมซ่อนเร้น.................เป็นไป

ปันปล่อยใครปองใด......................ป่ายค้น

คิดแยกแปลกแจกใจ......................ปรากฏ

ดี/ชั่ว ดาลทั่วท้น...........................ฉบัดเบื้องภพภูมิ ฯ(ฉบัด=ชัด)

๖. สุขุมสุมเสริดคร้าม.......................ทรามสน(เสริด=หลีกหนี)

สุจริตสฤษฏ์ผล..............................เพริศแพร้ว

สุรัติขจัดฉล...................................ชื่นจิต(สุรัติ=ความปราบปลื้มยินดี)

สุหร่งทรงเลิศแล้ว............................ทแกล้วสาธุชน ฯ(สุหร่ง=สุรงค์)

๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันพฤหัสบดีที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

สาธุชน : โคลงสี่สุภาพ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น