อย่าใช้ชีวิตเช่นวัตถุสิ่งของ
: กลอนเปล่า
ชีวิตไม่ใช่วัตถุสิ่งของ
อย่าจับจ้องเพื่อใช้รองรับอัตตา
อย่ามองว่าชีวิตคน
เป็นแค่จักรกลเครื่องมือ
อย่าถือเอาคน
เป็นเครื่องปรนเปรอเสนอสนองอารมณ์
อย่ามองคนเป็นเพียงทางผ่าน
อย่าสนุกสนาน
กับการสร้างสุขแก่ตนสร้างทุกข์ท้นแก่คนอื่น
ชีวิตคนมีค่า
อย่าใช้ปานประหนึ่งว่า
เป็นของใช้ไร้ค่าราคาถูก
ชีวิตตนมีค่า
อย่าใช้ชีวิตตนประหนึ่งว่า
เป็นสินค้าราคา SALE
หากตัวเองไม่รู้จักปกป้องตัวเอง
เกรงว่าโลกนี้จะไม่มีใคร
ที่จะคอยให้การปกป้องอีกแล้ว
จิตใจช่างล้ำลึก
ความรู้สึกช่างบอบบาง
ควรระวังมิให้ได้รับการกระทบกระเทือน
อารมณ์ช่างอ่อนไหว
ควรควบคุมไว้ให้เข้มงวดกวดขัน
จิตใจที่บริสุทธิ์
ประดุจน้ำทิพย์จากดวงแข
ควรดูแลรักษาอย่างทะนุถนอม
คอยขัดเกลาใจให้ใสสะอาดผุดผ่อง
ด้วยการป้องกันความสกปรกรกรุงรัง
ชำระล้างสิ่งโสโครกออกไปจากใจ
คอยระวังการกระทำ
อย่าพล้ำเผลอ
อย่าทำตามอำเภอใจที่มักไร้จริยธรรม
อันจะนำมาซึ่งปัญหานานัปการ
จงรู้จักเลือกเฟ้นสิ่งที่ดีงาม
นำมาเรียนรู้ประพฤติปฏิบัติ
จะทำให้มีชีวีที่เจิดจรัส
จะได้รับรู้ถึงสิ่งดีๆ
ที่ชีวิตนี้
จะพึงมีได้ด้วยตัวเราเอง
ฯ
๓
พฤศจิกายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น