เหลือไว้ให้ดูต่างหน้า
: กลอนคติเตือนใจ
๏ คืนค่ำ ดำมืด ชืดสงบ ประสบ
แต่เพียง เสียงฮูก ร้อง(ฮูก=นกฮูก)
กลิ่นแก้ว
กำจร อ่อนละออง ฟุ้งฟ่อง ผ่องไล้
ไพรพนา(แก้ว=ดอกแก้ว)
๏ ใบไม้ คายน้ำ ความฉ่ำชื้น ให้พื้น
นภดล ปรนวัสสา(วัสสะ=ฝน)
ปรายโปรย
โรยริน เช่นจินดา หล่อเลี้ยง ชีวา ชลธี(จินดา=แก้วมีค่า)
๏ ป่ารก ปกคลุม ความชุ่มชื้น ให้พื้น พสุธา ชื่นฉวี
ไม่แล้ง ไม่แห้ง
แหล่งน้ำมี หล่อเลี้ยง โลกีย์
นิรามัย
๏ แต่การ ตัดไม้ ทำลายป่า เหมือนคร่า สมดุล
สูญสิ้นไร้
ขาดเมฆ ขาดฝน ขาดกลไก ที่ให้ ได้น้ำ ดำรงชนม์
๏ ยามฝน กระหน่ำ น้ำท่วมเอ่อ ชะเง้อ ชะแง้ แลหาหน
เห็นแต่ น้ำตา ประชาชน ทุกข์ล้น ท้นเนตร
เวทนา
๏ ดูเถิด แผนที่ พงพีไพร เหลือไว้ ให้สู
ดูต่างหน้า
เภทภัย ธรรมชาติ
อุบาทว์มา เพราะว่า เหตุใด
รู้ไว้เทอญ ฯ
๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น