กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

คน ก็คือสัตว์ : โคลงสี่สุภาพ

๑. พะยูงสูงค่าไม้.................ลายเฉลา

งามแก่นแสนเพริศเพรา........แน่นเนื้อ

แดงสลับดำทำเอา...............คนใคร่

หายากลำบากเรื้อ................ใหญ่ช้าราคาแพง ฯ

๒. หนึ่งคนโอบหนึ่งล้าน.........ควานหา

บุกป่าลุยพนา......................คึกค้ำ

แถบติดกัมพูชา....................จำเพาะ

เขตป่าสงวนล้ำ.....................ล่วงไร้ไคลเกรง ฯ

๓. ตัดจนต้นเล็กเหี้ยน.............เตียนตาม

ที่ส่วนบุคคลลาม...................ลักเร้า

เจ้าของจองอยู่ยาม................ลำบาก

จวบค่ำกรำจรดเช้า.................เที่ยงคล้อยพลอยเย็น ฯ

๔. อนิจจา..ใจคนร้าย...............เลวเหลือ

เห็นแก่ตนจนเจือ....................สัตว์จ้าน

ทุจริตไม่คิดเครือ.....................ญาติเหล่า

พ่อ-แม่-ลูก ฯลฯ ยังต้าน............สัตว์เชื้อห่อนไหว ฯ

๕. โกงกินกระทั่งแม้...................บ้านเกิด

ถิ่นฐานทำงานเชิด.....................ฉลใช้

เบียดเบียนเจียนบรรเจิด..............จรัสจิต

เพื่อประโยชน์ตนไซร้..................ไป่ท้อทรยศ ฯ

๖. คนก็คือ " สัตว์ " ให้.................ครวญเห็น

เห็นแก่ตนยลเป็น........................สิ่งเคื้อ

บาป-บุญ-คุณ-โทษเข็ญ...............คิดขบ

ประสบการณ์ฟูมเฟื้อ....................ก่อเกื้อบาปกรรม ฯ

๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

คน ก็คือสัตว์ : โคลงสี่สุภาพ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น