กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

จงสร้างสรรค์จรรโลงหล้า : กลอนคติชีวิต(กลอนหก)

๏ เข้าสู่ห้วง ล่วงเหมันต์...............บรรยากาศ ดูเงียบเหงา

พฤกษ์ทิ้งใบ ไพรซึมเซา................สงัดเร้า เศร้าอารมณ์

๏ ยิ่งปลายฝน เยือนต้นหนาว.........หมู่เมฆขาว เทาประสม

ปกคลุมฟ้า ปานระทม.....................ลมแผ่วพลิ้ว ลูบผิวกาย

๏ ป่าทำงาน ทั้งวันคืน...................แม้ความชื้น รื้นแห้งหาย

เผชิญหน้า อย่างท้าทาย.................จนชีพวาย จึงคลายวาง

๏ ฟ้าสร้างสรรค์ การย์พิสุทธิ์............ไม่เคยหยุด สะดุดย่าง

สู่เป้าหมาย สุดปลายทาง..................ที่กว้างไกล ไร้จินดา

๏ เกิดเป็นคน อย่าฉลคิด..................มีชีวิต ไม่อิดหนา

งานประวรรต พัฒนา.........................ให้ก้าวหน้า สถาพร(ประวรรต=เป็นไป)

๏ มุ่งมั่นทำ สม่ำเสมอ.......................ไม่เผลอเลอ ละเมอหลอน

ทำงานไป ใจแคลนคลอน....................ใคร่อาวรณ์ นั่ง-นอนกิน

๏ ฝันจับจ่าย ได้เที่ยวท่อง...................งานไม่ต้อง ข้องถวิล

เกิดมาใย ให้ราคิน ?............................ใช้ชีวิน วารสิ้นเปลือง

๏ จงสร้างสรรค์ จรรโลงหล้า.................เพิ่มคุณค่า ชีวาเฟื่อง

ขัดเกลาใจ ไขประเทือง.........................บันลือเลื่อง เบื้องหน้าเอย ฯ

๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันพุธที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

จงสร้างสรรค์จรรโลงหล้า : กลอนคติชีวิต(กลอนหก)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น