กลอนแปด : บทเรียนรัก
มองท้องฟ้า ราตรี คืนนี้เหงา มองดวงดาว เพราใส ไร้ความสวย
มองดวงเดือน เหมือนไห้ ใจระทวย มองผ่านด้วย ดวงตา ทุกข์ระทม
กี่วันที่ เราสอง ประคองรัก กี่วันที่ รานหัก รักขื่นขม
กี่วันที่ แช่มชื่น รื่นภิรมย์ กี่วันที่ อกตรม ซมเดียวดาย
ไม่ตำหนิ ที่เธอ เผลอรักเขา ไม่ตำหนิ ที่เรา เขลาโง่หลาย
ไม่ตำหนิ ที่รัก มาจากกราย ไม่ตำหนิ ที่ใคร ทำร้ายเรา
ขอจดจำ ความรัก ฝากรู้รส ขอจดจำ ความคด โฉด-ชั่ว-เขลา
ขอจดจำ บทเรียน เจียนใจเรา ขอจดจำ กรำเกลา เฝ้าฝึกตน
รักครั้งหน้า จะไม่ ให้พลาดผิด จะพินิจ จิตใจ นิสสัยสน
จะมองข้าม ความสวย รวยของคน จะอดทน กมลมอน ไม่ร้อนรุน
หากแม้นว่า จะต้องรัก ใครสักคน ขอรักจน ชนม์ดับสิ้น ชีวินสุญ
ชีพแห้งเหือด เลือดหยุดไหล กายหมดอุ่น รักจักกรุ่น พูนเพิ่มไป ไร้เวลา
รักทั้งที ขอมีรัก ที่หนักแน่น ใจโลดแล่น ท่องแดนสรวง ล่วงทิศา
บริสุทธิ์ ผุดผ่องใส ไร้มารยา ชุปชีวา สัมประสิทธิ์ ฤทธิการ
ขอมีรัก สลักจิต สุจริตใจ สกาวไกร สุกใสส่อง สนองศานติ์
มิเป็นภัย ไม่ผันผวน พ้นมวลมาร รสรักหวาน บานเบิกชื่น รื่นอารมณ์
เมื่อจะรัก ขอรักเดียว ไม่เหลียวสอง เพียงหนึ่งปอง ครองรักสิ้น ชีวินสม
ไม่หลายรัก ไม่หลากใจ ไร้ชู้ชม ซื่อสัตย์สม อุดมรัก สุภัคเทอญ ฯ
๓๐ เมษายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น