กลอนแปด : รอ....รัก
ดูหนังรัก รีบจากลา น้ำตาไหล แค่หนังฉาย ไปครึ่งเรื่อง เคืองรักหวาน
คู่สองข้าง นั่งจู๋จี๋ ขี้รำคาญ รีบผลุนผลัน ต้านน้ำตา ก่อนจะรวน
ออกมานั่ง กลางสวน กวนใจนัก ไร้คนรัก อยากจะร้อง ให้ก้องสวน
เราเกิดมา แสนอาภัพ คับแค้นครวญ เพื่อนผองล้วน ถ้วนลูกหลาน สุขสัญญี
ฝนฟ้าพรำ จำต้องย้าย หลบสายฝน เปลี่ยวกมล จนเดียวดาย ไม่อาจหนี
ไร้สมบัติ พัสถาน รานฤดี ยิ่งไม่มี ใครที่รัก ยิ่งหนักใจ
ฤดูฝน พ้นผ่านไป หลายรอบแล้ว ยังคลาดแคล้ว ไร้แวววี่ มิสมใส
คนล้นโลก โลกรกคน ท้นทำไม ? เหตุไฉน ไร้ครองคู่ ดูมืดมน
พรหมลิขิต ชีวิตคู่ อยู่ไหนหนอ..? ฉันเฝ้ารอ คอยลิขิต รักผลิตผล
คนรักฉัน นั้นอยู่ไหน ในสากล...? จะดั้นด้น เที่ยวค้นหา จนกว่าเจอ
ฉันอยู่นี่ ที่รักจ๋า มาหาหน่อย คนรักคอย ร้อยความรัก อยากเสนอ
รักเที่ยงแท้ ไม่แปรเปลี่ยน เธียรรักเธอ รักล้นเอ่อ เสมอฝน ล้นนภา
อยากบอกรัก จากหัวใจ ให้ซ่านจิต อยากจุมพิต ชิดแก้มหอม พร้อมจ๊ะจ๋า
อยากสวมกอด สอดแขนกุม สุมกายา อยากบอกว่า จะรักเธอ เสมอชีวัน
อยากยินเสียง สำเนียงตอบ มอบความรัก ใจฉันจัก รักเพียงเธอ พร่ำเพ้อฝัน
ไม่หลายใจ ไม่เจ้าชู้ ดูแลกัน ตราบตะวัน เคียงจันทรา สาบานเอย ฯ
๘ เมษายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น