กาพย์ยานี ๑๑ : ดวงตา ที่ มืดบอด
ศีลธรรม ล้ำเลิศรส เพียงปรากฏ แก่บัณฑิต
กมล กุศลจริต ประภัสสร พรนรา
ความดี ที่บำเพ็ญ งดงามเด่น เช่นบุปผา
บาปกรรม ทรามหยาบช้า ระคายจิต รสผิดกรอม
ชนพาล สำคัญบาป กรรมชั่วหยาบ รสลาภหอม
ชื่นชม นิยมยอม ทรามสถิต ผิดศีลธรรม
เลวทราม สำคัญศิษฏ์ ตนวิจิตร ติดถลำ
โฉดฉล มลทินทำ เทิดกงจักร ปานดอกบัว
สำนึก ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี ไม่เคยมี อยู่ที่หัว
บาปทราม กรำเมามัว ชอบคบพาล สันดานเดียวกัน
กิเลส ปิดเนตรนัยน์ มืดบอดใบ้ ให้หฤหรรษ์
บาปผล ดลทุกข์ทัณฑ์ ไม่รู้ตัว ชั่วปานใด
สอนบอด ถ่ายทอดสี สอนพาลี ดี-ชั่ว...ไถย
เหนื่อยอ่อน ทอดถอนใจ อุเบกขา สาธุธรรม ฯ
๑๕ เมษายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น