กลอนคติสอนใจ: อบายมุข ๖
" อบายมุข " ทุกข์หน ต้นฉิบหาย เส้นทางสาย ไร้เจริญ เทินเสื่อมถอย
ดั่งกงจักร มักเห็น เช่นบัวลอย กรรมทรามพร้อย ถอยหลัง ขวางจำรุญ
" ของมึนเมา " เข้ากาย ไร้สติ ลืมชั่ว-ดี จิถูก-ผิด จิตสถุน
ยิ่งเสพติด ฤทธิ์ร้าย ทำลายสกุล ใครหมกมุ่น สูญงาน ลานโรคภัย
" เที่ยวกลางคืน " ฝืนเริง บันเทิงสถาน ศูนย์รวมพาล มารทั่ว มั่วสาไถย
ชักชวนกัน นันทนา กาม์-เมรัย นอนตื่นสาย ไร้สติ ไม่มีพลา
" ดูละเล่น " การแสดง แล้งแก่นสาร ทอดทิ้งงาน สนานสนุก สุขหรรษา
ไม่สรรค์สร้าง กิน-นั่ง-นอน รอนเวลา สิ้นคุณค่า น่าเสียดาย ในชีพชนม์
" เล่นพนัน " ผลาญทรัพย์ นับไม่ไหว ล้มละลาย ใช้หนี้ ราวีผล
ลัก-ชิง-โกง ปล้น-ฆ่า ฯลฯ น่าวิกล โฉดชั่วฉล ผลพนัน ผันจิตใจ
" คบคนชั่ว " เป็นมิตร ผิดถนัด สารพัด อนาถทิศ จิตผลักไส
คนเลวทราม นำพา สาระภัย อยู่เดียวดาย สุขใจกว่า อย่าคบพาล
" ขี้เกียจคร้าน " ภารกิจ ผิดหน้าที่ ชั่วชีวี มิจำเริญ เมินสุขศานติ์
ตกระกำ ลำบากแร้น แสนทรมาน ทั้งวงศ์วาน พาลตกต่ำ ยากตามตน
อยากเจริญ ก้าวหน้า อย่าประพฤติ หนทางมืด ยึดเยื้อง เนื่องอกุศล
อย่าคล้อยตาม ความเขลา เบากมล เกิดเป็นคน ฝึกฝนจิต พินิจเทอญ ฯ
๑ เมษายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น