กาพย์ยานี ๑๑ : กุหลาบดอกตูม
กลีบอ่อน ซุกซ้อนสร้อย กุหลาบน้อย อ้อยอิ่งอาย
ดอกตูม ซุ่มซ่อนกาย รอเวลา พาผลิบาน
เริงร่า กลางป่าเขา หมอกยามเช้า เคล้าสุขศานติ์
แดดจ้า ลมสราญ ผืนดินนุ่ม ชุ่มชื่นราย
แมลง แกล้งกรายกล้ำ กัดกลีบ ล้ำ รอยช้ำหลาย
ดอกตูม รุมแผลพราย ปรากฏเด่น เป็นมลทิน
ผลิบาน ลานรอยแผล รูโหว่แล แหวะถวิล
กุหลาบ สาบ ราคิน ไร้คุณค่า น่าเสียดาย
อุปมา ดรุณี คุณความดี มิขวนขวาย
รักชั่ว มั่วเมาชาย ปรนเปรอกาม ทรามอารมณ์
พรหมจรรย์ พลันพินาศ ศีลธรรมขาด อนาถสม
มีค่า เพียงอาจม ส่งกลิ่นเหม็น เป็นประจาน
เริงร่าน กร้านโลกีย์ ทุคตี ริ สนาน
บอดใบ้ ภัยทะยาน ดวงใจแตก แหลก ระทม
อนิจจา น่ารันทด ทุกข์สลด โทษทับถม
เภทภัย ในสังคม โหมกระหน่ำ ระกำเอย ฯ
๒๒ เมษายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น