สาธารณเวรกรรม : กลอนคติเตือนใจ
๏ ประเทศที่ ประชาชี
มีระเบียบ.................วินัยเฉียบ ขาดบท ตามกฎหมาย
กติกา ปรารมภ์
บ่มใจกาย.........................ความวุ่นวาย ย่อมไม่เกิด ประเสริฐการณ์
๏ เลือกผู้นำ ที่ดี
มีศีลสัตย์........................ปฏิบัติ พัฒนา ปรีชาฉาน
เปี่ยมวิชา ความรู้
อุดมการณ์......................ย่อมบริหาร บ้านเมือง เรื้องวิไล
๏ ส่วนประเทศ ที่ประชา
ไร้ระเบียบ..............วินัยเปรียบ เศษกระดาษ กาจสาไถย
ทิ้งกติกา ท้าทำ
ตามแต่ใจ.........................ย่อมวุ่นวาย ไม่สิ้น แผ่นดินดล
๏ เลือกผู้นำ ต่ำช้า
ไร้ศีลสัตย์......................จริยวัตร บัดสี ราคีฉล
ปราศจาก ความรู้
ทุรมน.............................ย่อมผลิตผล สามานย์ บ้านเมืองเป็น
๏ (หาก)คนทั้งโลก ร่วมใจ
ใคร่ตระหนัก.........อนุรักษ์ ธรรมชาติ องอาจเห็น
สิ่งแวดล้อม รักษา
กล้าบำเพ็ญ....................ย่อมอยู่เย็น เป็นสุข ทุกคืนวัน
๏ แต่เมื่อคน ทั้งโลก
ยังหมกมุ่น....................มักมากอยาก กักตุน หนุนตนหรรษ์
ถึงธรรมชาติ พินาศพัง
ช่างหัวมัน..................สิ่งแวดล้อม พร้อมผลาญ ให้บรรลัย
๏ จึงส่งผล สู่สภา
วะโลกร้อน........................ธรรมชาติย้อน ยุคกลี วิบัติให้
ทั้งฝนแล้ง น้ำท่วม
ร่วมโรคภัย......................เกิดอาเพศ ใหม่ๆ ชดใช้กรรม
๏ คือเวรกรรม สาธารณะ
ตามสนอง................ตอบแทนผอง มนุษย์ สุดระห่ำ
ที่ยังคง
เมามาย ในอาธรรม..........................ไม่มีความ สำนึก ตรึกต้องเอยฯ(ต้อง=ถูก)
๗ ตุลาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น