ไว้ทุกข์จนเป็นทุกข์ : กลอนไว้ทุกข์
๏ ข่าวคราว คนไทย
ร่วมไว้ทุกข์.................ฉุกละหุก อาลัย เทิดในหลวง
(ทำให้)สินค้า สีดำ
ส่ำทั้งปวง.....................ขาดตลาด ขาดช่วง->ขึ้นราคา
๏ เสื้อดำ ทำท่า
ว่าต้องใส่.........................ทุกวัน ทำให้ ไล่ซื้อหา
สอง-สาม-สี่เท่า
เหล่าผู้ค้า.........................ได้เวลา เงินงาม งอกกำไร
๏ ค้นหา วิธี
แก้วิกฤติ.................................โดยคิด ย้อมผ้า ปัญญาใส
อนิจจัง บังเอิญ
กันเกินไป...........................(ทำให้)สีย้อม ผ้า(ดำ)ไซร้ หมดไม่มี
๏ ผ้ายาว ขาว-ดำ
กำหนดให้.......................(ราชการ)ต้องใช้ ประดับ สถานที่
ก็ขาด ตลาด
ตามทันที...............................(หมด)ไม่มี สนอง ความต้องการ
๏ และที่ เป็นเรื่อง
(คือ)เครื่องทองน้อย..........ใช้สอย สักการะ พระองค์ท่าน
(ราคา)จากร้อย->เป็นพัน->หลายพันปาน.......หมดสิ้น วิญญาณ ความเป็นคน
๏ (ความ)ต้องการ พานพุ่ม
และโต๊ะหมู่ฯลฯ.....ก็ดู ไม่ต่าง สร้าง(ความ)ขัดสน
เพราะอยาก ไว้ทุกข์
จึงทุกข์ทน.....................ทุกข์จน เจ็บไข้ ไม่สบาย
๏ เสื้อดำ ไม่ใส่=ไม่ไว้ทุกข์?.........................อย่าซุก อคติ สิเสียหาย
ไม่มี จะกิน
ชีวินวาย.....................................มากมาย หลายคน ดิ้นรนรวน
๏ (เห็น)พวกใส่ เสื้อดำ
สุขสำราญ..................สนุกสนาน บันเทิง เริงเสสรวล
ไว้ทุกข์ ตรงไหน?
ตรองใคร่ครวญ...................หยุดด่วน ตราหน้า กล่าวหาเทอญฯ
๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น