เวรกรรมกับความรัก : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏
..........................................คนเขลา เข้าใจ
ว่าการ
คบใคร(เป็นคนรัก)............โดยไร้ รักจริง
ทำตาม
ปรารถนา.......................กามา สุงสิง
เบื่อท้อ
ก็ทิ้ง.............................ชิงหา ใหม่มี
๏
...........................................(ว่า)เป็นเรื่อง
ธรรมดา
ทำตาม ตัณหา...........................สารพัด บัดสี
ทำตาม ตัณหา...........................สารพัด บัดสี
ความรัก
คือสิทธิ์.........................อิสระ เสรี
ยึดถือ
ฤดี..................................(เป็น)วิถี ทัศไนย
๏
............................................คบใคร หลายคน
สนุก
ซุกซน................................ฉลจิต คิดสาไถย
หลง(ว่า)
ทราม=ความสุข..............อุกอาจ
ประมาทไป
โดยมิ
ใส่ใจ................................ทำใคร ทุกข์ตรม
๏
.............................................เวรใด ใครก่อ
กฎแห่ง
กรรมต่อ...........................ส่อทราม ตามสม
ให้ทุกข์
แก่เขา.............................เราต้อง ระทม
ยุ่งยาก
ถากถม.............................กรอมกรม ชีวัน
๏
..............................................เวรกรรม ความรัก
สูจง
ประจักษ์...............................อย่าสัก(แต่) รักสรร
มิใช่
เรื่องเล่น...............................เป็นสัจจะ สามัญ
คุณ-โทษ-ประโยชน์-ทัณฑ์.............เหนือการ
บัญชา
๏
...............................................ยึดถือ ซื่อตรง
จิตใจ
มั่นคง.................................จงตระหนัก เถิดหนา
รักใคร
ให้จริง...............................อ้างอิง จริยา
จะมี
ชีวา.....................................ผาสุก สบายฯ
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น