บริโภคนิยม : กาพย์ฉบัง๑๖
๏
พลบค่ำพร่ำรอยเพลา...................เมฆฝนหม่นฟ้า
สุริยาสลดหมดแสง
๏
อากาศอบอ้าวราวแปลง................สายัณห์ผันแผลง
แสลงสราญกาลสมัย
๏
ผ่านไปไม่กี่อึดใจ................โอภาสพิลาสไคล
วนาลัยชุ่มฉ่ำร่ำฝน
๏ กัมปนาท นภา
ระคน................ทั่วทุกแห่งหน
สถลสะเทือนเคลื่อนไหว
๏
ตกอยู่นานปานปลอบใจ..................พิรุณพรำทำให้
ชลาลัยได้คืนชีพผล
๏
ดินแห้งระหานบันดาลดล.................อิ่มน้ำอำพน(อำพน=ดาษดื่นน่าดู)
ฤดูฝนชวนชนชาวนา
๏
เริ่มต้นไถพลอยคอยท่า................ข้าวพันธุ์หว่านพา
อนาคตมีสินทรัพย์สอย
๏
สิ่งที่หวังตั้งตาคอย...............หลากหลายไม่น้อย
ทยอยทะยานกระสันหา
๏
ไม่เลือกเวล่ำเวลา..................หลงคำโฆษณา
แสวงหาเกินฐานะตน
๏
ก่อหนี้สินชีวินวน.................วิบากยากจน
เพราะไม่เจียม
มน หม่นหมอง
๏
บริโภคนิยมสมปอง.................อยากมีเงินทอง
สนองนองเนืองเปลืองหมาย
๏
เสียสตางค์อย่างไม่เสียดาย.................จนผลสุดท้าย
สิตาย(อย่าง)สิ้นเนื้อประดาตัวฯ
๒๕ พฤษภาคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น