วิธีปฏิบัติต่อปัญหา : โคลงสี่สุภาพ
๑. ซุกปัญหาซ่อนใต้........................ผืนพรม
บ่สะสางสะสม..............................เก็บไว้
เนิ่นนานนับทับถม.........................หลามหลาก
ไม่อยากคลี่คลายไซร้....................เกียจคร้าน-ขลาด-เขลาฯ
๒. มองปัญหาราวไร้.........................ไป่มี
สุขสำราญฤดี...............................ร่มรื้น
เมินหมางชั่วและดี.........................ผิด-ถูก
ผูกจิตจำนงครื้น............................เขษมค้ำครองตนฯ
๓. กลผักชีโรยหน้า..........................ชำนาญ
โดยเฉพาะราชการ.........................ชอบใช้
ส่อนิสัยสันดาน..............................สกปรก
หมกเม็ดเพียงผ่านไคล้....................พอให้พ้นตัวฯ
๔.
พึ่งพาคนอื่นเค้า...........................ช่วยเหลือ
ผีสางไสยศาสตร์เฝือ.......................สู่ไหว้
ทำบุญสุนทานเจือ...........................ปลอบจิต
บนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้...........................ช่วยได้สมหวังฯ
๕.
เอากำลังแรงเข้า...........................บุกตะลุย
เอาปากป่าวคล่องคุย........................คลุกเคล้า
เอาสันดานพาลทุย...........................ข่มขู่
เอาอยู่...เลื่อนลอยเย้า.......................หยอกล้อรำคาญฯ
๖.
มิปล่อยปัญหาให้............................คารา คาซัง
เหตุ-ผลหนทางหา............................ไขแก้
พึ่งสติมีปัญญา.................................ประกฤติ(ประกฤติ=รากเหง้า)
ปลุกจิตประเชิญแม้............................เหนื่อยค้ำลำเค็ญฯ
๗.
เห็นสัจธรรมแห่งหล้า.......................ดำรง
สุข-ทุกข์สิเคียงคง.............................ไป่เคื้อ
โลกอุดรจำนง...................................ประหวัด
ตัดกิเลสตัณหาเรื้อ.............................สาบสิ้นอินทรีย์ฯ
๒๙ พฤษภาคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น