ธรรมะท่ามกลางความมืด
: กาพย์ยานี ๑๑
๏ วานค่ำ น้ำไม่ไหล..................คืนนี้ไฟ
ฟ้าไม่มา
นั่ง-นอน
ร้อนนักหนา..................เดือนเมษาฯ ดาราใส
๏ เทียนจุด
ชุติจ้อง...................ทั่วทั้งห้อง รองเรืองไร
ครุ่นคิด
อดีตสมัย.......................คงไม่ต่าง อย่างคล้ายคลึง
๏ ปากกา จดอักษร...................ร้อยบทกลอน
ร้อนซาบซึ้ง
เหงื่อไหล
ใจรำพึง.....................คะนึงทิศ คิดหลักธรรม
๏ (เมื่อ)ชะตา มาลิขิต................ให้ชีวิต
วิกฤติกล้ำ
ป่วยการ
ฟุ้งซ่านทำ.....................รำคาญใจ ไร้คุณา
๏ ปรับตัว
ตามวิสัย.....................ปรับหัวใจ ให้อุตสาห์
ประคอง
ปองชีวา........................ฟันฝ่าพ้น วิกลกาล
๏ ปัญหา หนักแค่ไหน.................หากหัวใจ มิไร้หาญ
สู้ทน
ผจญทาน...........................คงผ่านได้ ไม่ยากเย็น
๏ กายอาจ ขัดเคืองข้อง...............แต่ใจต้อง
มิคล้องเข็ญ
ยอมรับ
สรรพจริงเป็น....................ยอมเว้นว่าง หวังทั้งปวง
๏ เทียนไข ไหม้มอดหมด.............สุดท้ายบท
พจน์ลุล่วง
แสงสว่าง
ยังครองทรวง................ในห้วงมิด มืดนิทรา ฯ
๔ เมษายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น