พระประจำตัว-พระประจำใจ
: กลอนเจ็ด
๏ พระเครื่อง พระผง
องค์ใหญ่น้อย...............สายสร้อย ห้อยศอ ก่อราศี
พระเดช พระคุณ
หนุนฤดี.............................มากมี มากมั่น มิหวั่นภัย
๏ ตาสอง ตรองสม
บังคมพระ.......................มือสอง รองสะ ประณมไหว้
ยกจรด หน้าผาก
น้อมจากไป.........................จากกาย ไว้(บน)หิ้ง สิ่งบูชา
๏ คุกเข่า กล่าวคำ
จำนรรจ์จิต.......................กชกร อกชิด พิษฐาน์
พระพุทธ พระธรรม
พระสังฆา.........................อาราธ (ธะ)นา ประจำจินต์
๏ จะขอ ปกปัก
ป้องรักษา............................ปฏิบัติ บูชา (ตราบ)ชีวาสิ้น
ขัดเกลา
อกุศล มวลมลทิน............................อวิชชา ราคิน ภินท์พรากใจ(ภินท์=ทำลาย)
๏ กุศล มณฑา
มาสถิต................................ณ กลาง ดวงจิต พิสมัย
พิทักษ์ รักษ์ทรวง
ดวงฤทัย............................ผ่องใส บริสุทธิ์ ชุติมา
๏ หลักธรรม คำสอน
บวรเลิศ.........................ประเสริฐ ฤทธิไกร ในสังสาร์
ฝ่าฟัน ภยันตราย
ภัยนานา..............................ด้วยสติ ปัญญา เกรียงกมล
๏ บำเพ็ญ เป็นพระ
ประจำใจ..........................ติดไป ไม่แปลง ทุกแห่งหน
ไม่ห่วง ไม่หาย
หมายถกล..............................วิมล ยลอยู่ อย่ารู้เลือน
๏ ทรงคุณ หนุนค่า
หามิได้.............................ยิ่งมาก ยิ่งใหม่ ใดจะเหมือน
ส่องทาง สร้างไท
ไรรองเรือน..........................มิเคลื่อน คลาดไคล ใสสุขเอย ฯ
๒๓ เมษายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น