ของหายาก : โคลงสี่สุภาพ
๑. ฟ้าหลัวตั้งแต่เช้า...................เซาซึม
บรรยากาศอึมครึม.....................อบอ้าว
สุริยนเซื่องทำทึม......................ไสวส่อง
อ่อนแสงทองสาดด้าว................งำเช้าเหงาหงอย
ฯ
๒. ตามตลาดดาษผลไม้..............คิมหันต์
(ลูก)ยางเครือแสดสีสัน...............น่าลิ้ม
มะไฟพวงใหญ่ผัน.....................รสชาติ
มะม่วงดิบ-สุกพริ้ม.....................ล่อน้ำลายไหล
ฯ
๓. ชาวนาเตรียมฆ่าหญ้า..............ยาฉีด(รอฝนตก)
ตามวิถีจารีต.............................ปลูกข้าว(นาหว่าน)
สารเคมีส่อขีด...........................จำกัด
หญ้าไม่ตายเหมือนน้าว...............ค้นคว้ายาแรง
ฯ
๔. ข้าวกินเองไม่ใช้.....................ฉีดยา
ปักดำตามประสา........................เก่าครั้น
ใครดูถูกชาวนา...........................ว่าโง่
กินข้าวทุกคราวนั้น......................นึกด้วยนะตัวเอง
ฯ
๕.
ใครต่อใครเดือดร้อน.................ช่าง(หัว)มัน
มีแต่ตนสำคัญ.............................ถ่องแท้
ใครก็ต่างถือกัน...........................ปฏิบัติ
เป็นปรัชญาโลกย์แล้....................อย่าได้รำคาญ
ฯ
๖. มีแค่คนใฝ่พ้น..........................มลมาน
ประพฤติต่อสาธารณ์.....................เทียบได้
เสมอตนกุศลทาน........................สุจริต
มิคิดเอาเปรียบให้........................หวั่นกล้าเวรกรรม
ฯ
๗. (คน)เห็นแก่ตัวง่ายให้................พบเห็น
เกิดก่อความลำเค็ญ......................แก่หล้า
เมตตากรุณาเป็น..........................ประจักษ์
หายากลำบากถ้า..........................(คน)ยังไร้ศีลธรรม
ฯ
๘.
ความดีมีค่าแท้..........................ควรถวิล
คนดีมีชีวิน...................................เลิศล้ำ
เพริศเพรากว่าเพชรนิล...................ประดับ
หายากหากโลกย์ค้ำ-.....................ชั่วช้าราคิน
ฯ
๒๐ เมษายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น