รักเป็น/รักไม่เป็น ? : โคลงสี่สุภาพ
๑. คนรักกันจักต้อง..................ตามใจ
อย่างไม่มีเงื่อนไข....................ข้อแม้
(คือความ)เขลาคิดพินิจฉัย........อ่อนหัด
มิจฉาทัศนะแล้.........................จุ่งแก้จิตใจ
ฯ
๒. " รักเป็น "ไม่เว้นว่าง.............ห้าม-ปราม
เตือนตักอย่ารักทราม..............ชั่ว-ร้าย
เอาใจใส่ในความ.....................สุจริต
ฝึกจิต-ชีวิตคล้าย.....................ไล่คว้ารางวัล
ฯ
๓. ติเตียนหากยังข้อง................ความผิด
องอาจโอวาทชิด......................แนะชี้
นำพาสู่สัมฤทธิ์........................ชาติโชติ
ละโทษอกุศลลี้........................อย่าต้องลำเค็ญ
ฯ
๔. " ว่ากล่าว "แผก" ว่าร้าย
".......นะมิ่งขวัญ
" บทเรียน "
แด่ชีวัน..................เร่งรู้
เข้มงวดและกวดขัน.................คือ
" รัก "
ใฝ่ฝักเฉพาะผู้............................พิศเพี้ยงดวงกมล
ฯ
๕. " ทำโทษ "ต่าง" ทำร้าย
".......ไตร่ตรอง
ลงโทษตามครรลอง..................(สอน)เรียนรู้
หาใช่ทำเพื่อสนอง.....................โทสะ
พึงอย่าพยาบาทผู้.......................รักแท้และหวังดี
ฯ
๖. คติธรรมอย่าได้.......................ขัดขืน
กตเวทิตาคืน..............................ถ่องแท้
ทำนายทั่วพิภพผืน......................แคลนขาด
(คน)มุ่งมาดขัดเกลาแก้...............ผิดแล้แผ่เรา
ฯ
๗. " ให้รัก "ห่าง" ให้ร้าย
"...........ให้เห็น
ตระหนัก " รักให้เป็น "...............ถูกต้อง
จริยธรรมหมั่นบำเพ็ญ..................สู่สวัสดิ์
ชีวาสม์พิพัฒน์ก้อง......................เกริกหล้าอดิศัย
ฯ
๑๒ เมษายน ๓๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น