กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2557

เลียบกลางทางกุศล : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

๏ ...............................ฝนตก ตอนบ่าย

แม้มิ มากมาย.................(พอ)ช่วยสลาย คลายร้อน

ค่ำคืน ชื้นเย็น.................เป็นที่ ชวนนอน

ได้กลิ่น เกสร.................อ่อน(ดอก)โมก อกเอม

๏ ...............................คนจร หมอนหมิ่น

ขอแค่ (พอ)อยู่-กิน..........ชีวิน ก็เกษม

ไม่คิด เทียบชั้น...............เธอท่าน สรรเปรม

ไม่เหิม เติมเต็ม...............โลกีย์ นิยม

๏ ...............................เกิดมา ตัวเปล่า

ตายไป ใครเอา...............เหล่าไร ไปสม ?

แม้แต่ ร่างกาย................คล้ายทอด ทิ้งรมย์

เปื่อย-เน่า-เผา-ถม...........จมสิ้น ภินท์พาน

๏ ...............................เส้นทาง ชีวิต

(คือ)ทางผ่าน ธารพิศ.......พิจิตร สังสาร

อย่ามัว ยึดติด.................ประดิษฐ์ พิสดาร

อย่าเมา เถ้าถ่าน..............ขับขาน (คือ)ตัวตน

๏ ...............................บันเทิง เริงธรรม

ไม่เคย ระกำ...................ตามทาง กุศล

(แม้)โลกนี้ มีร้าย.............(หาก)ไม่กราย ระคน

ก็ไม่ กังวล.....................ถึงผล เภทภัย

๏ ...............................วิญญู สุจริต

แจ้งสัจจ์ จัดจิต...............มิคิด พิสมัย

ประดา โลกธรรม.............สำคัญ อันใด

เพียงลม ชโลมไล้...........ผิวกาย ไปเอย ฯ

๒๕ เมษายน ๒๕๕๗

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันศุกร์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2557

เลียบกลางทางกุศล : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น