ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันจันทร์ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2557

รอ...สารภาพรัก : กลอนรัก(กลอนเปล่า)



รอ...สารภาพรัก : กลอนรัก(กลอนเปล่า)

    ที่รัก...
ฉันคิดว่า เวลานี้ยังเร็วเกินไป
ที่ฉันจักสารภาพความรู้สึกของหัวใจ
ที่มีให้เธอ ...

    แม้ว่าฉันอยากจะทำ
ทุกยามที่เราพบกันเสมอ
แต่จิตสำนึกของฉันนั้นล้นเอ่อ
ท่วมปากจนยากจะเผยอ
...เอ่ยบอกออกไป

    เพราะในวันนี้...
ดวงฤดีของฉันนั้นยังอ่อนไหว
ความคิดที่โง่เขลา คือเงาติดตามตัวฉันตลอดเวลาก็ว่าได้
อารมณ์อันผันผวน
สิ่งใดควร/มิควรก็ไม่มั่นใจ

    ฉันตระหนักว่า...
เส้นทางของความรักช่างยาว-ไกล
มีปัญหา-อุปสรรคมากมาย ท้าทายคู่รักอยู่
รอฉันอีกหน่อยได้ไหม ?
เพราะเธอคือผู้เปรียบปานดวงใจ
จึงปรารถนา ขอร้องให้...ได้โปรด...รอ

    ขอเวลาฉันอีกหน่อยนะ  คนดี
เพื่อพัฒนาหัวใจนี้ให้เติบโต
บ่มเพาะมโนธรรมที่กำลังเติบใหญ่ให้สุกงอม
กล่อมเกลาความคิด-ความรู้
และเตรียมความพร้อมของชีวิตให้เบ่งบาน

    เพราะสำหรับฉัน...
ความรักนั้นมันไม่ใช่เกมส์
เมื่อ Game Over แล้วก็เลิกรากันไป
คนรักหาใช่ของเล่น
ที่เล่น-เบื่อ...แล้วหาของเล่นชิ้นใหม่

    การบอกรักนั้นมันง่าย
แต่การรักษาความรักนั้น
กลับเป็นภาระอันยากเย็นและพันธะยิ่งใหญ่
สร้างความทุกข์ ความหนักใจได้เหลือแสน

    ความซื่อสัตย์
ความรับผิดชอบ
ความหนักแน่น
ความมั่นคง
ความเสมอต้นเสมอปลาย
ความไม่เห็นแก่ตัว
และคุณธรรมอีกมากหลายที่สำคัญ
เป็นสิ่งที่ฉันยังต้องบากบั่น พัฒนาให้มี-ให้มั่นคง มากกว่าที่เป็นอยู่
เพื่อความเป็นผู้ที่มีคุณสมบัติ-ความสามารถ
เพียงพอที่จะรักและดูแลเธอ

    ความรีบร้อน คือตัวบ่อนทำลายความสัมพันธ์
ความรักนั้น ไม่ใช่อารมณ์อันหุนหัน
ที่ทำกันอย่างฉาบฉวย
คนที่รักใครง่ายๆ ไม่ใช่คนรักที่ดี
ความรักที่เกิดเร็ว มักจะหมดเร็วเช่นเดียวกัน

    การรักอย่างค่อยเป็นค่อยไป
คือวิธีทำให้ความรักแข็งแรง
หากไม่ช่วยกัน ร่วมมือกัน
อดทน-มอบความจงรักภักดีให้แก่กัน
อ่อนโยน-มีความจริงใจ-ใส่ใจต่อความรู้สึกของกันและกัน
จะทำให้ความสัมพันธ์-ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ขาดสะบั้นลงได้

    ความใจเร็ว เรรวน โง่เขลา เอาแต่ใจ
ความเห็นแก่ได้ และความชั่วฉลทั้งหลาย
คือสิ่งที่เกิดขึ้นในใจ
ทำลายความรักและคนรักอย่างมากมาย
...มานักต่อนักแล้ว

    เพราะเธอเป็นคนสำคัญและพิเศษ
เจตนาที่แน่วแน่ คือ
แม้ตาย...ฉันก็จะไม่มีวันทำร้ายเธอ
ฉันจึงอยากเสนอเหตุผล
ขอเธอได้โปรดอดทน
คอยคนอย่างฉันต่อไปจะได้ไหม ?

    ขอให้ฉันได้ปรับปรุงตัวตน
เพื่อความเป็นคนที่พร้อมเพื่อครอบครองสิ่งที่ยิ่งใหญ่
ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้
เพื่อเธอจะไว้วางใจ
ให้ฉันได้ดูแลและพิทักษ์รักษาความรักของเธอ
คอยปกป้องเธออยู่เสมอ
...ตราบชั่วนิจนิรันดร์

    หากแม้นเธอเห็นว่ามีใครที่ดีกว่าฉัน
ให้ความสำคัญ รักเธอมั่นคง ไม่แคลนคลอน
และเธอก็รักเขา ไม่อยากเฝ้ารอ
ฉันก็จะไม่ร้องขออะไร...
ยินดีที่เธอจากไป
อย่างไม่อาลัย และไม่อาวรณ์

    เพราะฉันรักเธอ
เมื่อเธอมีความสุข
เพียงเท่านี้...ฉันก็มีสุขใจ ฯ


๒๗ มกราคม ๒๕๕๗

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น