เลือกเกิด-เลือกเป็น : กลอนเจ็ด
๏ ทุกสิ่ง สงบ
หลบหนาวเลี่ยง............ยินเพียง สายลม โหมเคลื่อนไหว
แลเหล่า
จิ้งหรีด หริ่งเรไร...................ร้องไล้ ราตรี มีชีวา
๏ คุดคู้ อยู่ใต้
ผ้าผืนบาง....................ลมพราง ผนังลอด สอดแทรกฝา
หลับๆ ตื่นๆ
ฝืนอุรา............................หวังว่า จะพอ พ้นทรมาน
๏ (สุดท้าย)ต้องตื่น ฟืนเสาะ ก่อไฟผิง...ประวิง
เวลา ราตรีผ่าน
หนาวนำ ค่ำคืน
ค่อยคืบคลาน...............เชื่องช้า ยาวนาน ปานแรมปี
๏ ในความ มืดมน
มนไม่มืด.................พื้นเช่น เย็นชืด แข็งพรืดนี้
เพียงร่ำ ดำรง
คงชีวี...........................แม้มี อุปสรรค จักฝ่าฟัน
๏ ยึดศีล (ละ)ธรรม
กรรมลิขิต.............สุจริต พิทยา พาสุขสันติ์
ไม่ละ เมิดกฎ
ไร้โทษทัณฑ์.................คืนวัน บันเทิง เริงฤทัย
๏ มิเบียด เบียนใคร
ใจพิสุทธิ์..............อวิรุทธ์ อุตส่าห์ อาชีพใส(อวิรุทธ์=อิสระ)
มิเป็น
อันธพาล มิพานภัย....................ห่างไกล อบายมุข ห่างทุกข์มี
๏ "เลือกเกิด" ไม่ได้
(แต่)"เลือกเป็น"ได้....ความคิด จิตใจ ใครข่มขี่ ?
คิดเอง-เลือกเอง-เป็นเอง ; มี....................ชีวี ตัวเอง เพ่งโทษใคร
?
๏ หากตระ หนักรู้
อย่าอยู่เฉย.................ปล่อยปละ ละเลย (จง)เร่งแก้ไข
แม้นเป็น
สันดาน เกินผันได้....................หากแค่ นิสัย ไม่ยากเอย ฯ
๒๖ มกราคม
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น