ธรรมชาติเป็นยารักษาโรคใจ
: กลอนคติชีวิต
๏ หมอกหนาว เคล้าเคลีย
นครินทร์..........สุรทิน สาดส่อง ทองแสง
รจเรข
อรุณ อุ่นแรง................................สำแดง สุทัศน์ วัฒนา(รจเรข=งาม)
๏ ฟ้าโปร่ง โล่งไร้
ไม่มี..........................เมฆี (ดู)โสภี สีฟ้า
อ่อนเยาว์
เบาบาง พร่างพา......................อุรา ลอยชื่น รื่นชม
๏ ดอกหญ้า ฝ่าฟัน
กันดาร.....................เบ่งบาน พรรลาย พรายสม(พรรลาย=มากมาย)
คลอเคลีย
แสงแดด สายลม.....................อุดม ทดแทน แผ่นดิน
๏ อุษา ปริสุทธิ์
มุทธา............................สุดสรร พรรณนา หาสิ้น(มุทธา=ที่สุด)
จรรโลง
ฤดี ชีวิน....................................ประคิ่น วิญญาณ์ ชาตรี(ประคิ่น=ประคอง)
๏ บรรเทา เศร้าโศก
โรคจิต.....................ชีวิต อิดหนา ละลี้
แรงใจ
กลายกล้า ทวี...............................สุพี ระสรรค์ นันทา(พีระ=ผู้กล้า)
๏ (จง)เปิดใจ รับการ
บำบัด......................ธรรมชาติ ปัดเป่า ปัญหา
กลุ้มอก
กลุ้มใจ ให้มา..............................รับยา สุธา ประไพ(สุธา=น้ำอมฤต)
๏ คงอยู่ คู่ชี
วีสรรพ................................ความสงบ ระงับ ดับไส
ร้อนรุ่ม
สุมทรวง ดวงใจ............................ไม่เลือก ชนชั้น วรรณา
๏ ความหลง ไหลใน
วัตถุ.........................ยั่วยุ กระสัน ตัณหา
สาเหตุ
ทุกขเวท (ทะ)นา...........................ประชา สมัย ใหม่เอย ฯ
๑๖ มกราคม
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น