คิดหวัง กังวล : กาพย์สุรางคนางค์๓๒

คิดหวัง กังวล : กาพย์สุรางคนางค์๓๒

๏    เสียงนก ขับขาน...................ดังปาน ขันแข่ง

ต่างตัว ต่างแย่ง........................แกร่งเสียง เกรียงใส

เสมือน สัญญาณ.......................กาล รา ตรีไตร

หลีกทาง ห่างให้.......................อโณทัย ใหม่มา

๏    ดูเหมือน ดั่งไร้......................ไม่หวัง กังวล

วิหค ยกพ้น..............................กมล ทุกขา

ไม่ห่วง อนาคต.........................ไม่จด(จำ) อตีตา(อตีตา=อดีต)

คิดแค่ ต่อหน้า..........................สัจจา ปัจจุบัน

๏    พบได้ ในเด็ก.......................ตัวเล็ก ตัวน้อย

วันๆ หมั่นคอย..........................แค่เล่น เห็นหรรษ์

แต่ว่า ผู้ใหญ่............................ใส่ใจ ชีวัน

สู้ฝ่า สู้ฟัน................................สู้สรรค์ มั่นคง

๏    กลัวความ อดอยาก................ลำบาก ขัดสน

คิดหวัง กังวล............................จนลืม จนหลง

ห่วงหลาก ห่วงหลาย..................สุดท้าย ไสส่ง

สาบใจ ให้จง............................คงเครียด เสียดแทง

๏    เห็นแค่ แต่คน.......................ทำตน พ้นคิด

กับคน วิกลจริต..........................และจิต กล้าแกร่ง

จึงไม่ กังวล..............................อับจน เจตแจง(เจต=ใจ,แจง=ขยาย)

อุปสรรค หนักแฝง......................ไม่แหนง อุรา

๏    ความไม่ ประมาท...................ชีวาตม์ สุจริต

วิถี ชีวิต....................................พิชิต พิษฐาน์(พิษฐาน์=มุ่งหมาย)

ละบาป หลาบบ่ง........................ยรรยง พัฒนา(ยรรยง=งามสง่า)

กุศล กลพา...............................เอื้ออิษ ฐารมณ์ ฯ

๑๔ มกราคม ๒๕๕๗