ละกิเลสตัณหา
ปัญญาเกิด : โคลงสี่สุภาพ
๑. แรมสิบค่ำล่วงแล้ว.......................ราตรี
โพยมาน(อ่าน
พะโยมาน)เหมันต์มี.....เมฆน้อย(โพยมาน=ท้องฟ้า)
ความหนาวเหน็บค่อยทวี..................เนื่องค่ำ
ในคืนดำมืดคล้อย...........................อก
ว้าเหว่ไหว ฯ
๒.
ทิศตะวันตกเฉียงใต้.....................สะดุดตา
มีมวลหมู่ดาริกา..............................ดื่นฟ้า
ประหนึ่งธารเพชรา..........................ประกิด(ประกิด=ประดับ)
พิชิตความเหว่ว้า.............................พารื้นอารมณ์
ฯ
๓.
นภาใสสิจึ่งได้.............................ยลดาว
ไกลสุดไกลไปราว...........................หลุดพ้น
แสงสีแห่งนครพราว.........................ผินห่าง
กระจ่างแสงสวรรค์ล้น.......................เลิศหล้า
นภาลัย ฯ
๔.
ขัดเกลาจิตใจให้..........................วิสุทธิ์
ละค่านิยมโลกย์หลุด........................หลงล้วน
กิเลสตัณหากุด...............................กำจัด
ศีลวัตร
สัทธรรมถ้วน.........................ถ่องแท้ศรัทธา ฯ(สัทธรรม=ธรรมของคนดี)
๕.
จิตจึงจะล่วงรู้..............................สัจจา
เสริมสติมีปัญญา.............................ปกเกล้า
บาปกรรมมินำพา.............................ปฏิบัติ
สะอาดทำทุกค่ำเช้า.........................ก่อเกื้อสุขสม
ฯ
๖.
สุจริตยังจิตไร้..............................มลทิน
ศุภผล
ดลชีวิน................................รุ่งเรื้อง
อาชญาแหล่งราคิน..........................งดเกี่ยว
ข้องการ
นำเหนี่ยวชะตาเยื้อง.........................อยู่ด้วยสงบสันติ์
ฯ
๑๑ มกราคม
๒๕๕๗
(หมายเหตุ
: แต่งตอนต้นเดือนธันวาคม ตามที่เห็นกลุ่มดาวตอนหัวค่ำ
ภาพประกอบ เป็นข้อมูลกลุ่มดาวที่ค้นหาผ่านเน็ต
หากผิดพลาด ผู้เขียนต้องขออภัย เนื่องจากไม่มีความรู้เรื่องดาราศาสตร์)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น